Als in deja-vu
netgedicht
ik zag
grijze wolken
roodstrepen door
ondergaande zon
lachte
naar de golven
zij krulden licht
vonden mij niet dom
ik speelde
zomaar op het strand
als volwassene met
water en rul zand
joeg wat schelpen
door de zilte wind
met handen in
gebaren van een kind
uren heb ik
mij vermaakt
tijd heeft me voor
dit even niet geraakt…