Mannen
netgedicht
We hebben alles al gehad,
denken we,
maar de deur staat nog wijdopen!
De fantasie is nog steeds grenzeloos
en onder de deurmatten liggen
pardoes weggeschoven hoogtepunten,
krabbels die later goudstaven blijken.
Zo gaan we verder, als rampslaven,
we rukken de rokken van sappige lijven,
we eten hun slippen op, verslikken ons en
komen niet…