Sprekend blauw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 
540
540Er hangt een kleur verschoten laken aan de lijn
waaruit het water zich een weg naar aarde baant
-gelijk de regen druilend uit haar buien traant-
denk ik spelend met het slot van dit kwatrijn
de buurman buigt voorover uit het raamkozijn
hij roept me toe zeg op mijn scherpe blik afgaand
verdient je waskunst niet het predikaat hoogstaand
mij…
Bezig met laden