Piet is er niet,
Hij is al weggelopen.
De praatjesmaker
Kwam hier wel vaker.
Maar dat niemand hier
Zin had in vertier
Was echt een notenkraker.
Hij ging op pad
En naast zijn blad
Vond hij een publiek zwembad.
Hij maakt zich nat
En roept de moed.…
We hadden samen kunnen vechten voor een hele mooie tijd
geduld stelt je soms op de proef en raak je elkaar kwijt
maar denk aan de gedachte dat je ook had kunnen kiezen
voor een leven met een winnaar die bereid is te verliezen
je bent nu weggelopen in de vlucht van je verdriet
en je denkt te overleven zonder dat iemand het ziet
ik geef…
stoffige traan
Ik steek mijn hand uit, wil het aaien
voel de warmte van zijn ruige vel
met een sprong weet het zich om te draaien
en verdwijnt het bos in… veel te snel
verdwaasd en hartkloppend loop ik verder
niet wetend waar ik leef of wat ik doe
“zeker het hert gezien” roept de Herder
“geloof het of niet mijn beste man”,
“het was maar een weggelopen…
Ik loop nog in het gindse, het anderszinse
Van weggelopen dagen
In een zoekend verlangend vragen
En een bangend klagende gloed van zonden
Bloedend aan mijn ziel die wondde
Voorbij achten, de dag gaat heen
Zinkt langzaam onder een dak van wolken
Die het gegane azuur bevolken en de kleur van dagen molken
Niemand weet waar ze wieken
En portieken…