Het wegzwijmelen duurde kort.
Maar je ogen blijven magnetisch.
De rand om jouw pupil weerkaatst.
Zoals de zon mij kan verblinden.
Tegen mijn euforisch droombeeld.
Kon het magneet ons maar binden!…
Heerlijke zachte klanken
dansen door de zaal
in ritme van
onnavolgbare akkoorden
als op vlindervleugels
gedragen van bloem tot bloem
proevende de zoete nectar
trilling van snaren
vibrerend met de lucht
golven als rustig kabbelend water
over een oeverloos meer
dat nergens regelmaat verstoord
en elke spanning of stress
wegebt van de…
241
Bezig met laden