En weer dwarrelt sneeuw
Roos uit het haar van engelen
Die nooit de juiste shampoo gebruiken
En ik geeuw
Moe van de winter
Moe van weinig licht
Moe van een depressie
Het koudefront
En in bed
Verwarm ik je wintertenen
En plet me
Tegen je koude kont
Jengel nog wat
Over lente, dat het dan anders is
Dat de mooiste vrouw
Van een ander is
Moe…
er groeit
geen stilte om me heen
in de neerslag van geluiden
verdrink ik moederziel alleen
waar schaduw
dagen met donker kort
schort het aan licht
voor nog enig perspectief
de tijd mist
troostigheid als zij
met lange slagen
de uren gaat vertragen
chaos tocht
in gure vlagen
gaat zwart land het
witte doek nog dragen
ik heb ineens…
Het is weer zover
de lente is daar
mijn hart maakt een vreugdesprongetje
ik ben er voor klaar
De temperaturen gaan stijgen
de winterjas kan in de kast
geleidelijk aan word ik wat vrolijker
ik had van de winterdip veel last
Het leek lang te duren
dit moment
maar door geduldig wachten
voel ik me weer verwent
De bloesems in struiken en bomen
ik ruik…
Een winterdip zonder sneeuw
lui zijn zonder een geeuw
Lachen zonder geluid
muziek met de radio uit
Blijven om ergens voor te gaan
een straat zoeken in een laan
Doen maar enkel in gedachten
verlangen is niets meer dan smachten
Sterven terwijl je nog steeds leeft
grond voelen terwijl je zweeft
Verkleumd tijdens een zomerdag
niet meer willen…
473
Bezig met laden