Dichotomie
gedicht
In de schaduw van het gebouw, duidelijk
als een telwoord, staan weke, afstotende wonderdieren.
Zij doen slechts hun plicht, en wij, mijn ordebroeder
en ik, wij wissen het zweet van tussen de ogen
der aarde, vaal als een doodziek paard.
Van rubber, niet meer.…