buiten aardedonker
op de
salontafel licht/warmte
vanuit de
kleurige walmende
kaars doch
die akelige
stilte gevoel
van bittere
eenzaamheid het
verdriet is
er toch
het piekeren
hoe het
verder moet
gaan
owee 't is
nu of
je je
vroegere partner
lachend op
de drempel
ziet staan
plots een
zacht geluid
op de
voordeurmat een…
speelt haantje de voorste
kiest voor modieus en close
met computercommando's
met schijt aan geschiedenis
geharnaste taalrobots
schrijven niet geven tekens af
taalvorm zal ze rotzorg wezen
nooit een boek gelezen
als ze maar overkomen
vormrespect is ze te straf
niet moeilijk doen
the medium is the message
achterlijk gezeik over woordbeeld…
Van een luisteroor dat doof is
voor de klanken losgevallen
uit een mond die niet kan zeggen
van het woordbeeld dat hij zag
Nu een taal slechts vol gebaren
driftig graven in geheugen
waar de zin niet komt tot snede
maar in wanhoop overgaat
Afa ziet,
maar kan niet zeggen van het beeld
dat heeft bewogen
maar met taal niet werd gevangen…
Worden onze dromen in
woordbeeld en verrekening
een medemenselijk loyaal gebaar.
Cijfers en letters een
uitdrukkelijk gebaar.
In universele symbolen
betekenen wij iets aan elkaar.…
Hoe belangrijk is het je mening
te uiten in tijden van spanning
en oorlogsgeweld; hetgeen je van
mening bent als een samenspel van
woordbeelden op papier mag worden
blijven verteld.
Het vrije woord tegen de repressie.…
Het Pisa-onderzoek heeft het bewezen
't is triest gesteld met onze
bloem der natie
vocabulaire verdampt door
woordhiatie
schrijfvaardigheid daalt door
gebrek aan lezen
Hun woordbeeld is een rohrschach-fluctuatie
geen inspiratie zonder concentratie
originaliteit wordt imitatie
met hun diploma's vol cijferinflatie
Ook maatschappijkritiek…
haar dromen
in tekst en uitleg, zwart op wit
woord na woord te gaan verhalen
Als in een wervelwind
groeit wee na wee
het verlangen vorm te geven
doch – zoals zo vaak –
is zij ook deze keer niet gauw tevreden
Dan volgen de ontsluitings-weeën
brengen verandering van koers
buiten zinnen opent zich haar poort
en met een vloedgolf van woordbeelden…
Het dichtsel zelf, weet zelf niet wat
kunst moet zijn, duiven voegen hun
abstractie aan het woordbeeld toe,
verguld en belicht de zon een plekje
op het hoofd, schieten edelstenen
de gedachten naar de dromen van
onvergankelijkheid en een wereld, die
enkel bestaat uit bloeiende nachten.…