het was warm
verkoelend is de schaduw
ze weet elders is een kabbelend beekje
daar zal ze even met haar vermoeide voeten
verkoeling zoeken
straks……want nu is er de fluister
van de wind tussen het gebladerte
dat haar ogen doet sluimeren
heel even mee neemt
in droomland
een warme blos keurt wangen rood
de vrouw, de bomen, het bos gehuld in zomertooi…
ik droom
het blauw
van de
jacarandaboom
oogverblindend mooi
in zomertooi
zie ik het blauw
van de geurende bloemen
dan kan ik alleen
de jacarandaboom benoemen
ik zie de intense kleuren
bijna onnatuurlijk
zo het lijkt
figuurlijk
zo het blijkt
abstract
als nep, een onecht geheel
prachtige bloemen
en het zijn er veel
apocalyptisch…
vleugel
is langs me neergestreken
De boom die in de lente nog
Icarus plannen had
toen hij zijn blaadjes plakte
zijn filigrijn vertakte
heeft nu definitief
het vliegen opgegeven
zo streeft de jonge vlerkenmens
met hemelwaarts elan
in flarden lakenzeilen
voorbij conventie's grens
gewichtloos optimisme draagt
zijn hemelstormen
tot hij in zomertooi…