Alle inzendingen over zoutzuur

wees zacht m'n lief laat mij nog wat wiegen in het dons van vermeende gevoelens voordat de werkelijkheid als zoutzuur haar grenzen trekt…

Vuurtorenwachter in de winter, waarbij het ijs niet breken wil; de dood vreet in met zoutzuur, totaal in mijzelf verloren, geen geile kut die mij nog redt, geen melktieten om aan te lurken, als het bitterste uit mijn hart afvloeit naar de kraters van dodelijke eenzaamheid, kruitvat, waar het verstikte gedachtenlava in een forse druk explodeert…

schaduwen leven Rorschachvlekken flikkeren dit psychedelische verknettert cellen dag en nacht weken, maanden weet ik veel hoe lang al het hele systeem op tilt snij mijn oogleden af die hebben geen nut meer met naakte ogen kijk ik de wereld in, dat wat er van over is… doorklief mijn schedel met een botte aks zoutzuur druppelende, zelfs…

't Is leven puur hard, maar waar voelt als zoutzuur niet meer deelbaar ga nu voor hemelvuur.…

Ik heb mijn moeder naar een museum gebracht waar zij door tallozen zo mateloos bewonderd wordt dat zij haar soms met zoutzuur naar het leven staan. ---------------------------- uit: 'Wijvenheide', 2012.…

Hogere wezens dan de mensen wijzen ons wijs de weg, ook al verwart het leven ons dikwijls en bijt het verdriet als zoutzuur in onze harten. Ook al worden er diepe kraters in onze zielen geslagen, de troost van dit bootje weerstaat alle levensstormen, denkend aan die boot op het Meer van Galilea.…

kan ik alleen nog maar stil zitten staren de tijd is toch zo al eindeloos uitgerekt niemand kan het tij nog keren in doodtij blijft in onze accu het zoutzuur bezweren ellendige starheid beheerst ons leven van langer leven ga je vroeger dood ingepopte angst en slechte raadgever oh de prachtige vlinder ochtendrood blijven wij toch altijd als…

van vreugde maar warmte van angstzweet Omdat je nou eenmaal nooit alles vergeet Angstzweet de confrontatie met die vaas omdat je alles nog weet Alsof je een kaars die gedoofd was met een aanwakkerende innerlijke hitte aanblaast Je staat in een kamer met knikkende knieën alsof je op een surfplank staat terwijl de zee om je heen van zoutzuur…

Uitgeput, tot op de bodems van de menselijke kracht gegaan, strompelt de vuurtorenwachter in de akelige winter, waar zinloze pijn zijn lichaam verwoest, waarbij het ijs niet breken wil; de dood vreet in met zoutzuur, totaal in zichzelf verloren, als het bitterste uit zijn hart afvloeit naar de kraters van dodelijke eenzaamheid, waar het gedachtenlava…

De bendes opereerden zeer extreem, Maar konden met de dode niks beginnen. Daar schoot Ridouan Taghi iets te binnen: “Er is een oplossing voor elk probleem”. Toen hebben ze daarginder even later Het lijk maar opgelost in koningswater.…