Alle inzendingen, jaar 2008

Hey Je bent goed zoals je bent Geloof me maar Rustig maar Je bent Zoals elke mens uniek en waardevol Geloof het maar Aanvaard je maar Je mag er zijn Met je lichte en Donkere kantjes Met wat in je leven Is goed gelopen Maar ook waar het is misgelopen Aanschouw het Maar veroordeel het niet Laat het zijn En dan sla je de bladzijde…

kapot, verscheurd, opnieuw geplakt en weer losgehaald.…

Roosjes geef je water Vampiertjes geef je bloed En mij geef je een kusje ALs ik zachtjes huilen moet..…

Het is vervelend, Het is frustrerend. Ik kan het je niet vertellen Wat ik voor je voel Je moet het weten Weten wat ik denk En wat ik voor je voel Wat is het vervelend Als je er geen woorden aan kunt geven Maar schatje, weet voor altijd Ik hou van jou, En wij nemen van mekaar nooit afscheid……

Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen Want elke dag en iedre morgen kan je hem wenden zo je wilt Je hand kan ballen met een vuist naar boven Je hand kan vragen met de onderkant omhoog. Een wereld van verschil ligt in je hand verborgen en elke nieuwe morgen kies je en krijgt je deel…

ik kijk naar de schemering ik kijk naar de vogels ik kijk in de verte vanaf het strand Het wordt maar drukker Geen moment van stilte, noch bezinning. Ik ga verder zonder erbij stil te staan. Plotseling kijk ik om en alles wordt zwart. En dan valt alles op zijn plek. Mijn wereld stort in. Ik weet het weer. Het is een wereld zonder jou.…

Het kan je overkomen dat je wordt meegenomen door je gevoel, dat je met woord en daden de ander hebt verraden zo schijnbaar koel. De ander zo bezeerde en ondoordacht kleineerde, zo ver van teer. Tijd, alles bloot te leggen, het tegen elkaar zeggen, er rest niets meer. Het worstelen met vergeven, weer eerlijk samen leven, voorbij het zeer…

Sprankelend komt de dag tot leven, vogeltonen van fluweel klinken vrolijk en gedreven vanaf dak en in 't struweel. Aan de strakke heldere hemel staat de warme ochtendzon, in de tuin een keur van bloemen en naast 't prieel een waterton. 't Lijken doodnormale dingen, maar zijn eigenlijk zo fijn dat je daarvan moet gaan zingen, dankbaar,…

Waar ik was kan ik niet zeggen, een stofje was ik, zonder 'wicht. Om een afstand af te leggen ging ik sneller dan het licht. Onderweg zag ik ze flitsen, gerekte stukjes wit en geel, ze leken aan elkaar te ritsen, eindeloos en meer dan veel. Eenzaam ben ik mij gaan voelen, zo snel als eerst ging ik niet meer, ik zocht naar houvast, vaste doelen…

Nog gehuld in ijzig zwijgen, zie ik de vorst zijn witte rijp over dak en tak verspreiden. Maar spoedig kom ik en ga zwaaien met mijn gouden toverstaf, ik zal de vorst zijn kracht ontnemen, tegen mij legt hij het af. Ik doe opnieuw de knoppen zwellen totdat elk zich mooi ontvouwt; zij zijn de boden die vertellen dat niets mijn komst nog tegenhoudt…

Zij gaan soms stuurloos dwalen, vermoeid, van inhoud leeg. Ze mijmeren en gedenken, of verbreken opgeschrikt de kring van aldoor weer hetzelfde waarin ze zijn verstrikt, gaan tasten naar een antwoord op het waarom, waartoe, de zin van heel het leven, van wat de mens omringt, waarom dat steeds weer moet ontsnappen, aldoor een pas vooruit.…

Buigen in de wind als riet, dat in aldoor ruisend zingen ons vertelt van vele dingen, wie niet luistert, hoort het niet. Tot op 't water buigt het neer als de stormwind komt met vlagen. maar opnieuw na stil verdragen, wuift het zachtjes heen en weer. Wat vertelt ons nu het riet, heeft het ons misschien te zeggen, het bijltje erbij neer…

Maak ons als bergkristal helder en doorzichtig, onze liefde als robijn, gekleurd en diep als karmozijn, vertrouwd en evenwichtig. Maak ons sterk als diamant, weerkaatsende facetten geslepen door Uw hand- het licht dat van U komt, genadig en barmhartig. Laat ons als parels zijn als aan een snoer geregen, ons een gemeenschap zijn, een schitterende…

Motregen aan zee, een koude morgen, de grauwe kop van een bunker. Telkens dat beeld in hetzelfde licht. Nooit dichterbij of uit een andere hoek, zonder verhaal, droom of herinnering. Een teken? Maar waarvan? Hoe kom ik eraan? Geluidloos duikt het op, achter iemand met wie ik praat, of in de tuin tussen bloemen, het bevriest de glimlach, legt…

Als we nou dáár eens linksaf konden slaan, dat lijkt mij logischer in ieder opzicht, dan bij de kruising rechtsaf, na dat stoplicht, of rechtdoor, nee, toch links, dan moet het gaan. Voor wie graag zo’n Ikea-kast monteert: ’t geklooi begint al vóór je arriveert.…

U bent zeer traag, u redeneert heel raar? Blind? Doof? Van logica geen flauwe notie? U kent, noch u herkent ooit een emotie? Dan bent u zeer geschikt als ambtenaar. Maar overstijgt uw schoenmaat uw IQ, dan is minister wellicht wat voor u.…

Manlief heeft er maar weinig van gevoeld want hij was reeds behoorlijk overleden toen hij door haar in stukken werd gesneden en een voor een door het toilet gespoeld. Men vroeg haar: Hóe ? en daarop zei ze droog: “ ’t Was een man, dus met de bril omhoog”.…

De nieuwste smurfenfilm trekt zalenvol: ’t zijn vreemde wezens die zich anders kleden, krom praten, raar gekleurd, met vreemde zeden, en vrouwen spelen hoegenaamd geen rol. De film heet : “Blauw ? Het land uit, en wel snel !” (met in de hoofdrol: Geert als Gargamel).…

Als Geert weer grofbesnaard maar glad gebekt kortzichtig, kil en krom staat te oreren zal elke krant hem daags daarop citeren zodat hij telkens ieders aandacht trekt. Maar juist die aandacht vind ik heel verkeerd en dus schrijf ik geen versje over Geert.…

De Wallen, geen decor meer voor gepees. Je treft er nog maar moeizaam meer een meid naakt voor ‘t zuurverdiende geld, dat je nu kwijtraakt aan duur design in mode-ateliers. Men naait daar dus nog altijd bij de vleet en als vanouds word je er uitgekleed.…

Meerkoets, vermijd dat woord toch coûte que coûte ! Koet – koeten, dus méér koeten zijn meerkoeten en ik herhaal, dat zal nog een keer moeten: meerkoets als meervoud is meer fout dan goed. Nee, meer nog (ook al brengt dat weinig goeds): meerkoeten leiden vaak tot mínder koets.…

De wetenschap biedt ons niet veel soelaas. Ik dacht dat ze de muis bestrijden zouden maar nee, die maken ze alleen verkouden; daar gaat mijn zo geliefde stukje kaas ! Eerst werd daaraan geknaagd, dat was al rot, maar voortaan zit het ook nog vol met snot.…

Wij, kippen van de batterij te Schagen, wij maken zésentwintig uren vol in deze achtbaan, niet voor onze lol, maar om compassie met Johan te vragen want sneuer dan als dier te moeten sneven is het om zó als mens te moeten leven.…

Dag schatje, ga je met me mee naar bed ? Om financieel niet aan de grond te raken moet ik van de minister baby’s maken en ik gehoorzaam, want zijn wil is wet. Dus kom, ’t is op bevel van André Rouvoet en nergens stelt hij dat dat bij míjn vrouw moet.…

De bankafschriften weg ? Dat wil ik niet ! ‘k Wil weten wat mijn baas mij heeft gegeven en waar dat geld vervolgens is gebleven, kortom: wat met mijn saldo is geschied. ‘n Routekaart van rijk naar bedelstaf: Bij: Af: Af: Af: Af: Af: Af: Af: Af: Af:…

Je bent te oud, het hoeft niet meer van haar, je liefdeleven is al heel lang knudde, je kunt ’t na de wilde jaren schudden, al ben je niet dement, vergeet ’t maar ! Het enige dat je voortaan nog kunt: de boom in, voor een laatste hoogtepunt.…

Ik heb het zeker twintig keer gelezen, ‘t bericht dat over pannenkoeken gaat, verbaasd, verward zelfs, over wat er staat. Dat kán toch niet, of zou ‘t echt zo wezen ? Het blijft iets waaraan ik maar moeilijk wen: 't woord “pannenkoeken” met een tussen-n.…

Terwijl mijn maag zich van kebab verlost, de stoep verft met een bont palet aan kleuren, staat oom agent mij naarstig te bekeuren en bast dan bits wat mij dat kotsen kost. ‘k Word plots kotsziek van zulke kostenposten, maar nóg meer kotsen zou me nóg meer kosten.…

Uw moeder, Char, was dat ‘n man ? ’n Vróuw … haar naam begon met A ? B ? C ? … K, L ? Een M ! Van Mama, ja, dat dacht ik wel, en ook uw vader schud ik uit mijn mouw. Ik krijg de achternaam door van die man, la … T … a … n … dan bent u Char la Tan !…

Godslasterlijk en kwetsend zijn uw beelden, uw woorden oneerbiedig en spotziek. Als Allerhoogste duld Ik geen kritiek, vreest thans Mijn toorn, gij ketters en misdeelden ! Vervloekt, o heidenhonden, honderdmaal, Ik keer mij van u, Ik, Louis van Gaal.…