Alle inzendingen, jaar 2008

Zachte lijnen jouw gezicht fluwelen streling ogen dicht teder aaiend open mond tong die traag de jouwe vond hand verwarmend langs je wang gevoelens niet meer in bedwang kom en voel hoe ik bemin dit was 't einde van 't begin ...…

zijn ik blijft rechtop in de storm dankzij zijn slag zijn kleur zijn vorm als iemand aan dit heerschap vraagt waarom zijn denken hem behaagt dan zal hij zeggen enthousiast ik hou graag aan principes vast ooit word ik wereldwijd beroemd zodat men na de dood mij noemt er boeken over schrijven zal dat gaan dan naar het boekenbal waar nieuwe…

Wil iemand mij wel horen, wil iemand mij wel zien. Dit is wat door mijn hoofd gaat in misschien nog geen seconde of tien. Ben ik wel gewenst, doe ik niks ongepast? Deze gedachtes vind ik zo irritant, ze zijn gewoon een grote last.…

Wanneer ik bij jou ben, hoor ik de muziek overal spelen. Het is niet het soort muziek, dat je met iedereen kunt delen. Het is het soort muziek, dat je alleen met z’n tweeën kunt maken. Het soort muziek, dat je diep van binnen kan raken. Met z’n tweeën maken we onze muziek. Het ritme, de tonen maken het onze uniek. Niemand die…

Ik had er niet op zitten rekenen Dat je zoveel voor me zou gaan betekenen Een vierkant bruin blokkie Genot op een enkele stokkie Dompelde ik je voorzichtig in mijn kop Het wit verandert in zalig bruin en ik stop Ik til het op en langzaamaan Breng ik mijn lippen ernaartoe en begin eraan Ik had nooit kunnen bedenken dat Choc-O-Lait me…

Stilletjes genieten, van jou en mij Stilletjes genieten, want jij maakt me intens blij Stilletjes genieten, door jou is mijn cirkel rond Stilletjes genieten, ik wil je lippen voelen op mijn mond En dan.......stilletjes genieten…

Al meteen bij de allereerste lach Werd jij het zonnetje op mijn dag Met je gebrabbel en al je mini-verhalen Deed jij de hemel extra stralen Je sprankelende ogies en je geinige snoet Doen mij meer dan alleen maar goed Mijn leven staat geheel op stelten Want jij hebt mijn hart werkelijk doen smelten Altijd vrolijk, een ondeugende bengel…

Sinds ik je heb leren kennen Kan ik die klik tussen ons niet ontkennen Je haalt van alles in mij naar boven Van ergernis tot liefde, écht niet te geloven Ben ik nou gek op jou of niet Mijn hart zegt van wel, mijn verstand vindt beter van niet Ik heb moeite om wat ik voel los te laten Als je toch eens wist, maar je hebt 't niet in de gaten…

Regendruppels uit de lucht doen het op straat stromen De bladeren beginnen een beetje te vallen van de bomen Met af en toe het zonnetje dat mij weet op te beuren Wordt het straatbeeld gehuld in warme kleuren Tinten als warm rood, bruin en oranje komen voorbij waaien En deze weten het decor op straat prachtig te verfraaien Mensen strompelend…

Daar stond je dan Die leuke charmante man Bij wie ik geen zinnig woord uitbrengen kan Te bang om voor schut te staan Plots keek je me in ene strak aan De twinkeling in je ogen verriedt je blik En ik wist even van schrik een ogenblik niks te zeggen en zonder iets uit te leggen wist ik je aandacht te verleggen van mij naar je koopwaar…

Jij doet me opbloeien Jij maakt mijn dag Mijn liefde begint te groeien Jij zorgt voor mijn lach Jij weet me te raken Jij brengt me op 'n idee Jij kan mooie dingen maken Jij leeft met me mee Jij doet me zweven Jij maakt me blij Jij doet me opleven Jij geeft om mij Jij bent in mijn gedachten Jij doet me goed Ik kan haast niet wachten…

Eens was ik de jouwe Kon ik op je bouwen Je helemaal vertrouwen En zielsveel van je hou'en Dat behoort nu allemaal tot het verleden Door jou ontzettend veel pijn geleden Gelukkig heb ik dankzij vele gebeden Mijn leven weer weten op te pakken in het heden…

Ik dacht altijd, dichten brengt nader Te kunnen zeggen wat ik bedoel Maar weer is de wens de vader Van gedachten en niet van wat ik voel Hoe kan ik liefde in regels rijmen Als woorden buiten zinnen raken Wanneer letters niet meer dan tekens zijn En de gevoelens enkel minder maken Maar liefste, iedereen kan toch merken Hoe sterk en zwak…

Sirene Onheilsbode Eenzaam en hoog Afscheid Van de fiets op het grindpad Zijn hand Zwaaiend naar mij Stilte Adem stokt Hoofden buigen Vrezen voor de klap Een eenzame, stoere lach Licht verslaat geluid Dof dreunt de donder Explosie van stof en gruis Uiteenspattend Opwaarts kolkend De grauwe hemel in Even blijft hij hangen…

Als bloemen de kelken sluiten De moede hoofden buigen Als vlinders de vleugels strijken Het tere lijf ten ruste wordt gelegd Als de dag haar einde nadert En de nacht al zwijgend op je wacht Dan zingt de merel Van het leven Dan zingt de merel Van de volgende dag…

Herfstwind in haar hoofd Dor vallen de gedachten Als bladeren neer…

Woorden mogen geen woorden zijn Geen geur van herfstlicht smaak van blauwe rozen of klank van champagne Woorden mogen geen woorden zijn En toch schrijf ik Ik ben wat ik mijzelf toedicht…

De ijdele kwast Denkt haar te kunnen vangen In zijn stilleven…

Sterren vielen, flikkerden, zwarte gaten in het hemeldak Kom eten! wees de steelpan en maande tot zonde ik…

Ik wil weer wonen in het verloren kleuter- bos, land van spek en bonen waar morgen nog niet bestaat en ma de liefste is waar paddenstoelen de weg niet wijzen en ik achter bomen verstoppertje speel…

het geloof onvoorwaardelijk in mensen, eerlijkheid de weigering muren te bouwen jezelf ontrouw te zijn doet vaak pijn huil maar verander niet wees trots naïef is alleen jouw schaamte mijn verwijtende verklaring dat van hen niet anders te verwachten valt maakt me bang ook ik ben zo dus kom bij me sla je armen om me heen…

Lacht hij om de vraag hoe het gaat Als de zee wiegend en zingend zijn ogen kust Voelt hij de boom versteend in zijn buik Als de zee wiegend en zingend tot kalmte sust Zegt hij niet wat hij niet zegt Als de zee wiegend en zingend haar armen spreidt Drinkt hij het water aan zijn lippen Als de zee wiegend…

geblazen kushand - zie, de kracht van de liefde - velt boom van een vent…

Vannacht hebben we gedronken Elkaar omarmd en gekust Sprakeloos de belofte gesproken In jou, in mij, voor altijd voor elkaar Hoe kwetsbaar lig jij nu in mijn armen Zo vertrouwd, mijn wang tegen je rug Wieg ik elke ademtocht met je mee Kruip ik dichter tegen je aan Het tikken van de wijzers van de klok Gaat over in het kloppen van jouw…

Slagroomspraakt de kindermoorden Kakelt: Gevang in? Nee, nóg mooier Roert en klopt zijn woorden De dood overtreffend is toch de dooier? En welke naam zou u willen geven Aan ‘t borrelen op een bejaardenfeest? Hoort en ziet u dáár dan in geen leven? Wee de Zwartkiptrage geest! Zwijg! kan de rechter zich langer Niet beheersen en spreekt…

Ik zou zo graag zien Dat de man in de spiegel Wat meer mijzelf is…

De lucht een zwarte spreeuwenzee Vlucht van zomermiddagschepen Op windankers drijft met hen mee Een geurend badpak met aardbeistrepen Jouw granietporseleinen borsten Lieten duizend en één nacht zweten Mijn hunkerende lippen verdorsten Tot een bleke wondanemoon Nu zwieren gistervorsten aan de horizon Zonder te vertrekken zal ook jij me verlaten…

En toen was er verdriet, In één klap, Plotseling, uit het niets Stond ik daar, Een traan rolde over mijn wang, Ik begreep het niet. Waarom deed je dit, Wat ging er mis Dat je dit besluit nam? Duizenden vragen tolden door mijn hoofd, Ik stond daar maar En keek naar jou Maar al mijn vragen blijven altijd onbeantwoord...…

Ik voel je armen om me heen, je lichaam dicht tegen me aan. Ik heb ervan gedroomd om je zo dicht bij me te hebben. Elke avond in bed liggen draaien en hopen dat jij mij zag staan. Niet als het kleine zusje van, maar gewoon als mezelf. Nu is het zover, je ziet me niet als het kleine zusje van. Maar als een persoon, een jonge vrouw. Ik voel je hoofd…

Soms denk ik: Wie ben ik? Soms denk ik: Wat doe ik? Soms denk ik: Waarom leef ik? Die vragen denk ik alleen maar door onzekerheid Basisschool: alles fleurig en fijn Middelbare: een ramp met veel pijn Veel mensen moeten mij niet Maar eigenlijk boeit mij dat ook niet. De mensen die ik heb zijn voor mij goed. Maar af en toe denk ik toch…