DMN De Machinefabriek Noordwijkerhout
Sirene
Onheilsbode
Eenzaam en hoog
Afscheid
Van de fiets op het grindpad
Zijn hand
Zwaaiend naar mij
Stilte
Adem stokt
Hoofden buigen
Vrezen voor de klap
Een eenzame, stoere lach
Licht verslaat geluid
Dof dreunt de donder
Explosie van stof en gruis
Uiteenspattend
Opwaarts kolkend
De grauwe hemel in
Even blijft hij hangen
De reus
En zoekt verbaasd
Zijn weggeslagen voeten
Dan stort hij tierend ineen
Razend vallen zijn muren
Brokstukken, glas, steen
Versplinterd, verpulverd
Metaal rijt uiteen
Een zucht ontsnapt zijn lippen
Geplaatst in de categorie: afscheid