Alle inzendingen van George Knottnerus

De dag beloofde stralend veel zon en warmte, ontluiken van groen en nieuwe liefde - die dag in mei midden in de lente Plots was het witblauw besmet met schaduw van metalen roofvogels die hun klauwen in zijn geheugen prentten Zeventig jaar geleden braken ze zijn bestaan, namen ze al zijn geliefden uit zijn leven, over dat spoor via…

Niet eerder verlangde ik ernaar om jou te willen zijn, kleine mus op de vensterbank Jij kunt gaan waarheen je wilt Ik zit hier te wachten op mijn lot Jij die zoveel minder kan dan ik - niet lezen, schrijven of praten, niet zingen behalve wat tjilpen Zelfs smeken kun je niet zoals de mensen in een gebed tot God Want dat doe ik de laatste…

Hoeveel zielen gepijnigd hoeveel levens gebroken? Eén, zes, twintig miljoen? Nee meer, veel meer Beroofd, geslagen, weggevoerd Geketend, gefolterd, verminkt Verkracht, vernietigd, vermoord Als alle leed geleden is door allen die de daders zijn - zoals zij martelden de zielen leden zij hetzelfde leed - en smekend op hun knieën en biddend…

zonder zonden wierp je de eerste steen het bloed dat aan je hand kleeft maakt je schuldig maar verzet was nodig niet je eigen heiligheid…

Sinds wanneer zijn gedichten wetten? Zijn jouw benen zuilen van albast? En jouw lippen – zijn het poorten? Vind ik jouw diepste diepte op de tast? Het licht is gemaakt opdat wij zien en woorden bevrijden, zijn geen last Leef en open je ziel en lichaam Toekomst is herboren, houd me vast…

Vulkaan verraste, veraste ons; luchtstilte verrees uit haar as.…

Gelukkig leven is dat gelukkig sterven? vroeg rups aan vlinder…

Dezelfde mensen op dezelfde plekken op dezelfde tijden rijden aan ons voorbij op vaste ritten op vaste dagen op vaste punten passeren we elkaar met gelijke blikken in gelijke ochtendogen kijken we gelijk weer voor ons uit niet wetend wie de ander is noch waarheen en waarom - misschien hebben zij dezelfde vragen dezelfde gevoelens maken zij…

Een olifant voelde zich machtig en groot Maar toen hij bij een afgrond kwam was hij nergens meer Hij keek in de diepte, stond stijf en stram, zijn poten trilden en zijn hart ging tekeer De olifant voelde zich bang voor de dood Een musje trok tjilpend zijn aandacht: ‘U bent zo sterk dus spring net als ik’ Achter het donzen balletje aan sprong…

Vliegende bomen Stammen vol mos handen los Fietsend door het bos…

In zijn armen slapen gaan In zijn armen ontwaken Morpheus heeft ons welgedaan…

aarzelend vechtend tegen verlokking van blijven liggen blijvend slapend tegen haar zij aan waarom de dag in? voelend tokkelend tegen huid van haar dij die soepel deint beseffend genietend tegen en met elkaar zij beroert ook mij spelend luisterend in nakend licht naar akkoorden van vlees…

met vogelogen keek je de afgrond in en toen verdween de angst…

Jouw ogen zochten me terwijl ze mij zagen. Hoe kon je weten dat je engelen vond? Dat ik degene was die jij zocht kon jij niet geloven hoewel ik voor jou stond. ‘Maria,’ zei ik. ‘Meester,’zei jij. Naar Johannes : 20…

‘Gaan we nu echt… ?,’ vroeg zij, vol verwachting en zinderend over lijf en leden. ‘Ja,’ zei hij, ‘we gaan echt paren.’ En na die eerste nacht die alle beloften inloste, waren zij tevreden en zei zij: ‘we hebben wat we zijn – echt genoten.’…

Een goed voornemen lijkt op het dun willen schillen van een aardappel. Vol goede moed begin je. Bij elke keer dat je te dik schilt, denk je: ach die ene keer. En dan als de aardappel is geschild schrik je wat ervan is overgebleven.…

Voor altijd gevangen in hetzelfde lichaam. Is er niks meer?…

Hottentottententententoonstelling Is lastig uit te spreken maar Lieverluidanmoemoedersmooisten Is ook niet makkelijk…

Een beetje vreemd was het wel dat ze die dag tegen hem aanstond denkbeeldige pluisjes van zijn jas plukkend terwijl ze hem de dag ervoor niet had aangekeken omdat hij de deur openhield voor haar giechelende vriendin En toen ze die avond in de bios zaten legde zij tussen de bommen van de Hurt Locker door haar hand op zijn knie maar…

Wie goed doet, goed ontmoet. En de mensen dan die dat willen maar niet kunnen uit angst voor falen? Ze botsen tegen kwaad en zitten thuis te balen.…

Hij had de lente in de kop, verbrak zijn lied, scheerde laag over de weg – op zijn naaste rivaal af. Hij had de lente in het hoofd, trapte zijn bmw op zijn staart, scheurde puur voor de gein - op zijn date af. Daar ligt de merel uiteengereten op het asfalt - veren verwaaien bij elk voertuig dat hem platter rijdt dan plat. En…

‘Wie zonder zonden is, werpe de eerste steen,’ zei hij, doelend op de in zijn ogen onterechte veroordeling van priesters die zich vergrepen aan afhankelijke kinderen die aan hun zorgen waren toevertrouwd. Wat zit hij fout, die oude paus, om ouderwetse lynchpartijen te verwarren met rechtzetten en boetedoening van schulden begaan door…

Op een grijze dag Is het bestaan van kleuren Slechts herinnering…

Altijd handig – een politiehondentrainer in je vriendenkring…

Een schok gaat door het land Wat is er aan de hand? Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

Zelfbevrediging Zonder zingen de kerk uit Zelfbevrediging…

Jammer of niet? Ook Wouter ging zoals je eigen Camiel bij verrassing. Je grootste concurrent ziet wel wat de toekomst nodig heeft: iemand die samenbindt, die geeft. Job heelt het politieke gezwel. CDA, je moet net als de PvdA doen - stuur Jan Peter met politiek pensioen.…

Je houdt van zomer die er is dankzij winter Dankzij dalen zie je pieken Is het ook zo met liefde en haat?…

Wat kun je anders doen, mijn lief, dan het te accepteren; dan er maar vanuit te gaan dat zij niet bestaat. Ja, er zullen altijd rozen zijn en we zullen kunnen vrijen zolang ons lijf dat wil, de tijd dat toelaat. En onze kinderen – ze zullen bij ons blijven komen; niet alleen met hun lach, ook hun pijn brengen zij. We zeiden A, we…

De jongen komt binnen en gaat zitten bij het raam Hij ziet haar in de ruit en denkt: aardig meisje, ogen blauwachtig, net als ik een beetje zenuwachtig Zou zij ook iets voelen voor mij? Ik wou dat ze iets tegen me zei Zij ziet hem in de ruit en denkt: aardige jongen, ogen blauwachtig net als ik een beetje zenuwachtig Zou hij ook iets voelen…