Alle inzendingen van George Knottnerus

stel hem dan niet die ene vraag als je het antwoord toch al weet wel doen? ‘is er wat?’ ‘nee, niets’ elk zinloos ritueel in je relatie is er één teveel…

Ik ben tegen jacht op hert of zwijn - laat wolf maar toe en voer niet bij. Maar het regelen wil ik niet, ik ben niet van de partij. Ik ben voor meer ontwikkelingshulp - kloof tussen rijk en arm moet dicht. Maar ervoor zorgen kan ik niet, ik ben niet van de partij. Ik ben voor een wapenloze wereld - minder brandstof voor geweld. Maar hem…

In het stille gebed Van een vroege non Spreidt ze haar vleugels En vervliegt In het stralend licht Van de morgenzon…

Nooit was ik Zo dicht bij jou. Als nu maar Die muur van Poëzie Tussen ons Eens wijken wou...…

Dat klare licht Die ene keer – Een groots inzicht! Maar ’t doofde even snel En scheen nooit meer…

Niet in de kamer van mijn vreugde, noch in die van mijn verdriet – achter elke deur keer op keer verlatenheid. Maar in de kamer van mijn zonden, daar zit wenend mijn Heer.…

In de vaargeul achter mij De brokken van Vroeger Voor mij de Zee van Tijd Vol Later Op de voorplecht Buig ik mij voorover – De boeg splijt In een ondeelbaar moment Het Nu…

Zocht ik mijzelf Tussen Man en Vrouw, Of het Nieuwe Land Achter 't verre lint? Ik zocht Jou En in mijn buik Draag ik Ons Kind…

O wek me, Hartendief Kus me wakker, Mijn engel Duizendmaal liever Dat jij me wekt Dan die wekker Met zijn eeuwige Gejengel…

Angstzweet, kippenvel Geen keus dan doorgaan Elke dag een hel - Gevangen in een rotbaan…

Wat ons verbindt, maar ook scheidt, wat ons ontvlucht, maar ook zoekt, wat ons kwelt, maar ook omhelst, wat ons rest na de echo van de schreeuw - stilte.…

Blauwgeel balletje Zilveren belletje Gouden schelletje Priemsnaveltje Vlugge vlerkjes Rondjes om berkjes Bolletje kwik Heeft zo’n schik Je bent een feestje Mijn mooiste meesje Op jou pimpel ik…

Verdwaald in een doolhof vol klanken, Murmelend, dan weer uitbundig. Ach merelman, als je eens wist, Je bent een groot componist.…

Ze vertelt over het donker, duister van de winter, dat de heimwee naar de zomer ternauwernood verdraagt; ze zweeft in een soort gedicht over 't bruinverkleurde klimopblad waar de herfst het hart uit at maar de nervatuur vergat en door het frêle raster valt het bleke Februarilicht op knoppen barstensvol lente.…

Zwerven naar ginds, Dolen naar her En ben je er Dan weer verlangen Naar daar – Rusteloze geest…

De Tyrannosaurus Rex Opgestaan om te verslinden Hoe kon hij weten dat Aan de oever van het moeras Zijn vrouw hun pas uit het Ei gekropen zoon koesterde En Iemand zag dat het goed was?…

In de boomhut zit hij uren al op wacht. Het kunstig vlechtwerk van bamboe verwondert hem niet meer. Rillingen van kou brengt zelfs de tropennacht. Dan hoort hij het verre schreeuwen van brulapen. Zijn gedachten dwalen af, terwijl hij lacht, naar het Eemland van zijn jeugd. Slierten mist… Getogen op de kleigrond, soms hard dan…

ja, bidden zou ik willen om te smeken en te vragen of het ook wat minder kan met het haten en het sarren, het misgunnen en het pesten Maar ik weet niet tot wie…

Er is er een jarig hoera, hoera, Dat kun je niet zien, dat ben jij Je woont hier ver vandaan jaja, Maar met onze band zijn we blij! Want door alle talen en grenzen heen, Over bergen en kloven zo diep, Schenken we vriendschap, het is niet te leen En daarom driewerf hieper de hiep!…

Wilhelmus van Nassouwe, Hij maakte Nederland. Hij bleef zijn land getrouwe; Ons open lage land. Uw rozen van oranje In Hollands volle grond; De vrijheid zonder franje Die ieder hier vond. Wilhelmus van Nassouwe Die delen aaneen bond, ’t Schild waarachter ik kan bouwen De dijken temmen de zee. Dat ik dankbaar mag blijven, Mijn hart steeds…

Jij vijand als ook vriend die mijn tijd helpt doden. Het vullen van niets, ook al is het met pijn - beter dan niets zondermeer. Jij vriend die ook mijn vijand is; ik ken je zo goed. Jij pijn, die me vergezelt in mijn hoofd, mijn hart, mijn hele zijn. Je kent me door en door en in de nacht zie ik je - al is het in een glimp - opdoemen…

De warmte van jouw hand, niet meer maar ook niet minder. Zeg maar niets, ik doe er ook het zwijgen toe. Alleen de warmte spreekt. Waarom nieuwe woorden als alles al gezegd is? Genoeg, niet nu – de tranen zijn op. Ik geef jou de warmte van mijn hand.…

Op jouw lange avond Ga ik met mijn lief Fietsen door koel bos Over paadje smal Laat los haar hand Zij mag van mij voor Haar wiegende heupen Maken mijn zinnen los Laat mij o spijker scherp Dromen van lekke band…

Al die gekte om ons heen, familiebesognes, al dat gestolde verdriet, spanningen en stress, rijken rijker, armen armer, nieuwsberichten over verhoging AOW-leeftijd, terwijl gewone arbeiders al blij mogen zijn als ze nog werken op hun vierenvijftigste, kabinetsleden die executies in Indonesië onder hun verantwoording doodzwijgen, Jan Kezen…

de zielen, de geesten; overleven ze? Of verdwijnen ze in de eeuwige nacht, zonder besef daarvan? En is dat mooi, of verschrikkelijk? Of is het wat het is – sporen die vervagen in de kantlijn van Geschiedenis?…

Liggend op mijn rug in mijn warme bed Turend in het donker luisterend naar jouw stem in die vertrouwde bovenkamer in dat grote huis, midden in die laan tussen dorp en wildernis Voelend echter dat ik zweef, we vliegen Zwervend door een heelal aan beelden, opgeroepen door onze woorden, onze gedachten, ons gesprek, kalm of heftig, tot de slaap…

ruist door open raam, waaiert zomergeuren in opbollend gordijn.…

haar zien, haar voelen, haar ruiken, haar proeven. Dol op haar.…

Hij paradeert parmantig, heft zijn snavel hoog, houdt zijn vleugels laag. En zij... zij buigt diep, zijgt ineen. En dan... prachtig. Ook merels doen het, kort maar krachtig.…

Ja, je legt je hoofd tegen mijn schouder, wiegt ogenschijnlijk gedachteloos in het ritme van het tikken van de klok, nauwelijks hoorbaar boven het druppelen van de zondagregen tegen het raam. Nee, er zijn geen woorden op je tong noch in je hoofd, vermoed ik; je ogen staan hol, hoewel niet wezenloos, eerder berustend, aanvaardend omdat wat…