In je kamers huizen heksendromen
slaapdronken duik je op
terwijl ik nachten wakker lig
je ingewanden voel verstenen
in mijn vermoeide lijf
je verhaal broeit onderhuids
laat zich lezen in een glazen bol
waarin vleermuizen luchtledig
schud me wakker
leg je stenen ziel bloot
laat de zon het uur aanwijzen
het is tijd om terug te keren…
.
________________________________
THIBAUT
Is hij een leerling-tovenaar misschien
Met al die onwaarschijnlijke reflexen
Waar een normaal mens zegt
'ik kan niet heksen!…
jouw maanklokje
ongegerept in delen
vandaag ontvangen
zonder knak in de splitpen
die na eerst te vouwen
met hete pek en donsjes
vast is aangehecht
sindsdien wekt hoogst secuur
walmend om het uur
met terechtwijzing
door je zwavelstokje
dat voor de koekoek
recht is opgehangen
wat nu nog ontbreekt
is de gesluierde godin
met purperen…
Als huisvrouw kon Lola niet heksen.
Verzot op de andere sekse
bleef Lola als vrouw
in geen huwelijk trouw
en een spoor liet ze achter van exen.
Ze was extra mooi, als ze lachte.
Doortastend was Lola bij machte
om van vele heren
door prostitueren
het leed en het lid te verzachten.
Ze kreeg een gezondheidsinspectie.…
Wind te zijn; de kerktorens, de oude heksen, te buigen, te dwingen tot kinderspel.
Wind te zijn even dwaas tegenover de jonkvrouwelike katedraal.
En zó’n goddelik genot met de ernst te zwetsen:
de hoed van een parlementslid vijftig meter ver te dragen
Of legendaries akelig te doen achter schilden en uithangborden!…
Heksen wagen hun wagens op de wegen, wiegend.
Willende wieven, tussen wielen liggend, liegend.
De verwarde waard weegt bij de vale herberg hun waarden.
De bebaarde bard waagt op de kale berg zijn woorden.
Weer werd het weer woester.…
Op een Eendenmossel
Een eendenmossel met prothese
Zat graag in Andersen te lezen;
Verzonk daarbij in stille dromen
Van prinsen, heksen, draken, gnomen.
Zou zo graag, verlost van leed en pijn,
Ooit een mooie zwanenmossel zijn.…
Uit oude eeuw
Reden er heksen om den horizon.
Ze dragen kleine kinderen: Mei kon
Het martlen hooren en het sneeuwgedruisch
Van sleepgewaden bij haars vaders huis.
Daar kwam de maan en als een admiraal
Voer ze den hemel in, die, zelf in 't staal,
Voor op de plecht staat achter 't gouden schild.…