Apropos, zal ik nu iets schrijven in de verdorde wijnstok
of toch in de zich wringende dennetakstijl liever, dodo's?
--------------------------------------
uit: 'Kinksteen van Ch'in', 2003…
Vandaag ben ik nog krekel,
doch morgen ben ik mier,
die overmorgen al zijn hekel
– uit zijn reserves in de pekel –
aan apropos, atoom en spirocheten
postuum zal zetten op papier.
Adieu! Wie weet of ik niet zal beklijven
door ’t schrijven van een later lied,
of ik het schrijven zal of niet.
Zinloos of niet.
Levend of niet.…
Normaal zeg ik want nu, zit de regen me in het hoofd
't is donker buiten dus ook somber binnen
Weet van narigheid niet wat te beginnen
de regen brengt me van m'n apropos.
Maar: normaal heb 'k er geen hinder van
mag het hozen van hier tot Amsterdam
alleen nu, nu regent het hier
en ik zeg je: het brengt mij geen plezier
Ik baal!…
Uitdagend kruipt zijn blouse los
-Verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in hallo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
-Schuift licht zijn zijde noire aan kant
charmeert hem van zijn apropos-
ten einder wassend bolster spant
Vurig slokt zij dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
uitdagend kruipt zijn blouse los
-verraad hult hem in gulden kleden
gebed in`t eeuwig, lengt het heden-
onscherp vaarwel in halo`s blos
Ze voert hem uit zijn scha corso
schuift licht zijn zijde noir aan kant
charmeert hem van zijn apropos
ten einder wassend bolster spant
zij slokt vurig dees bleke glans
-neemt over rouge gelijnd email…
Al raakt hij van zijn apropos,
dan laat men dat maar even zo,
maar als een aap apathisch doet,
dan moet hij weg, eraf, voorgoed.
Men lust daar op die apenschool
geen lariekoek en apekool!…