Van die vijftien is er niet eentje meer over
in de loop van de jaren
zijn ze gestorven van ouderdom of aderlaten
maar dat ze er waren weet ik zeker, wat ik je brom.…
die felle, polaire kleuren zijn verdwenen,
voor altijd verloren, onzichtbaar geworden,
misschien laat hun felle intentie zich nog
het best, op dit moment, met mooie muziek
vergelijken, hoewel ik ook merk dat
de trommelvliezen niet meer elke trilling
registreren en intens geluidsgenot, de volle extase
van geluiden, afstompen naar een vage brom…
Op schootsafstand van 't erf van heer pastoor
Graaft vaandrigdrager met diens broeder zwager
Het kostverloren melkpad voor
de meid,
Al zenuwslopend van 't manjuk bevrijd,
Somtijds in kraag gevat door brom gendarme
Als duvelstoejager in nor en lik
De kwaadsteniet vroegindeweigeboren
Met staat en bijbel kaarsrecht
in de hand
Waar woorden…