inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 78.215):

Moekemee & Hekkeran

Op schootsafstand van 't erf van heer pastoor
Graaft vaandrigdrager met diens broeder zwager
Het kostverloren melkpad voor
de meid,
Al zenuwslopend van 't manjuk bevrijd,

Somtijds in kraag gevat door brom gendarme
Als duvelstoejager in nor en lik
De kwaadsteniet vroegindeweigeboren

Met staat en bijbel kaarsrecht
in de hand
Waar woorden spijkerhard en hecht doortimmerd
Onwrikbaar en gebeiteld in gods hand
Op het benepen Hollands geestesleven

Bekaaskoppeld met zondig bolsterleven
Voornaam tot steun op last van
't smedengilde
Bekwaam in vangst van walviswinterlever
Ter zee, te land de ruwe baljuwkever

Van zeilen hijsen in de hinderzee
De beuk erin met doodsdrift ra en reven
Op ora et labora wederkerend
Doorspekt met desem van de bontekoe

Temidden van 't gelag der kastelein
Verschenen moekemee en hekkeran
Ze hieven 't glas, de een zei 'moekemee?'
't Aloud en afgezaagde geuzenwoord

De ander, in delfblauw als van Vermeer,
Zei 'hekkeran? in godsnaam, hupsakee!'
Gelijk der woelwater gewoonte was

De twee vertrokken in de herbergnacht
Tezamen als een rolmops opgerold
Doldronken doch reeds vroeg voor dag en dauw

Toog 't tweetal in de trekschuit langs het jaagpad
Desanderendaags in hermandadse kleren
Dra hoorden zij vier parlevinkers spelen
Michiel, piet hein, jan-joris en corneel

Ditmaal wou hekkeran zijn naam niet noemen
En moekemee zei ook geen moekemee
Prompt wilden zij de vecht de rug toekeren
Naar ruwe bolster blanke binnenzee

... De goede verstaander heeft, zoals bekend, maar een half woord nodig om de betekenis te achterhalen. Ik heb het voor hem ingekort. En vervolgens in twee maagdenburger halve bollen gesplitst die, weliswaar op elkaar aangewezen, elkaar continu het leven zuur maken.
De ene bol, Moekemee, vraagt zich al haar halve leven af wat zij toch moet met haar wederhelft....
Maar de andere, Hekkeran, is stelliger in deze relationele kwestie. Zijn chagrijn en voorkomen gelijken op dat van Buster Fontein. Zijn wat onbeholpen aandoende, doch in wezen misogyne, karaktertrek laat aan duidelijkheid niets te wensen over...of eigenlijk alles:
hij vraagt zich voortdurend af
'wat heb ik eraan'... ...

Schrijver: Max
Inzender: Max de Lussanet, 10 oktober 2022


Geplaatst in de categorie: lightverse

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 45

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)