De BREDE ROED waarmee hij ander landen meet,
Hij ook in 't onze niet te bruiken en vergeet.
Waarvan getuigen zijn de rijmen wel besneden
Van BRERO, die maar duits, of niet veel anders kan,
En nochtans niet en wijkt voor menig taal-rijk man,
In vinding, oordeel, stijl, leer-lieflijkheid van reden.…
ik sprak haar aan
vanuit het verre:
een café vlakbij't station
'Het Verre'
zij zat diep
in gepeins verzonken:
m'n ongeschreven dagboek
tussen haar
een muur
een klein verduisterd raampje
misschien verliezen
wat je nooit vond
en mij
was ik haar even kwijt
waar ben je?
zocht haar zag haar weer
stond op
al met een voet…