het hek af
en bergt de sleutels op in een kluisje
die onder een sluier ban groen liggen verborgen
de vroege avond valt in
zware mist hangt in de l grijze straten
op de voetpaden liggen
opgehoopte verrotte herfstblaren…
in opgewarmd huizen
staat de koffie klaar en het rozijnen brood
overleden familieleden kijken mee
vanop het buffet…
gaten zouden vallen
als herinneringen pijnlijk werden
Soms was daar toch die schrille stem
als een moment weer werd herkend
een kind van vier (nu al een vrouw), dat
op de schouders van haar vader op
Koninginnedag zo vrolijk zwaaide met
haar mutsje, vlaggetje en toeter
en vloeide om zijn dood een stille traan
Hallo, vooruit mensen, aan het buffet…
euro eisend
komop zeg, mij maak je niet gek,
met vijfenzestig jaar ervaring in diverse disciplines:
het diploma van de Universiteit Des Levens
achteloos half uit mijn achterzak wapperend -
Ik ken hare majesteit trouwens niet of nauwelijks-
of het moet toen geweest zijn in de beginjaren zestig,
bij de lauwe thee tijdens dat mistige buffet…
Dan gaan de luiken
weer vroeger dicht
en wordt gezellig
binnenshuis geleefd
brandende kaarsjes op ’t buffet
ademen de geur
van rozen en jasmijn
de tafel is een jachtfestijn
met vruchten, verse kaas,
brood en appelwijn
de avonden worden langer en trager
Gij komt dichter wonen in ons hart
’t is tijd om u te danken
voor wat de rijke herfst…
ontroerd sprak d’ oude man: “goed dat je me niet vergeet
het is al weken dat ik op een blijde boodschap wacht. “
Zij ontstaken de kaarsen en gingen zingen
en ’t licht viel in huis op oude en versleten dingen…
Een meisje had fruit en gebak op tafel gelegd
en een mooie kerstkaart op het buffet gezet.…
Gelukkig was er nog een koud buffet.
Hij keek geboeid naar haar decolleté.
Ze vroeg 'm of-ie moe was. Hij zei 'Nee.'
Toch dacht-ie: 'Lag ik maar bij haar in bed.'
De bridal room liet niets te wensen over.
De weldoorvoede vent was opgewonden.
Ze zei: 'M'n schat, ga jij maar vast ter sponde.…