Stadhuisplein*
netgedicht
Berekend lopen zij door waterplassen,
want tijdwinst is het waar zij zich aan laven,
chronometers als verwrongen maatstaven
om op je eindige tellen te passen.
Hoe glad en nat is het in deze stad,
waar op het spiegelende stadhuisplein
een vluchtige kus leidt tot eeuwig zijn,
één tel ontsnapt aan wat ik niet bevat.…