Tegels schuiven door een strak dambord
Licht sluimert langs de kamer
Verborgen in dat ene hoekje
Stemt hij het instrument
Onderwijl rijgt een vrouw haar spitzen…
Laten wij ook proberen te zingen over de schoonheid van een dambord.
Al die opgepoetste blokken zwart en wit met al die mooie schuivende stenen als spekkoeken schuiven ze naar alle hoeken.
En ze springen als vlooien op de rug van een kat heen en terug.
Maar die relatiegerelateerde dingen daar moeten we veel over zingen.…
En er zijn hier kerken lijkend op kijkdoosjes met glazen erin lijkend op damborden in rood, knalgroen en Mariablauw.
Voor iedere nieuwsgierige een kijkgat.
En hier is ook een grote boerderij met dak belegd met stro.
Met een kleine toren met daarop de eindtijdklok.
Van wijzers uit stralend goud en met uren die ons oproepen tot waakzaamheid.…