Op de feestavond van school b.v.
je ligt heel stil, armen gekruist op de borst.
Geen wimper beweegt (of toch?). Na afloop zegt
iedereen hoe mooi het was. Hoe dood je lag.
Geen wonder. Opa kon het ook en mijn vader.
Goed gezien hoe dood zij lagen. Zelfs die vlieg
deed hen niets. Geen centje pijn of kriebel.…
hoeveel donkere dagen en lange nachten
ik ongeduldig op je heb liggen wachten
bedolven was je onder dikke lagen sneeuw
trok ik brutaal de zon naar hier
vleide je 'n tapijt neer van zacht fluweel
kwamen uiteindelijk groene stengels uit de grond
verschoten knoppen al gauw van kleur
speciaal voor deze feestavond
drieënveertig lentes geleden…
14.375
Bezig met laden