Alle inzendingen over groot-mokum

Haar heusheyt en ooc mijn Liefde groot, Ons Vrientschap daar beneven, Die sullen duuren tot de doodt, Ja mueg’lijck na ons leven. Of by ghevalle dees raserny*, Mijn Liefjen quam in handen, Haar Wysheyt redenkavelt* my Ten konfer of ten branden. Mijn ruwer begrip en stompe styl, Verwerckt die, o mijn Goddinne!…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

. _________________________________ 'k Ben blij dat ik niet meer naar Mokum hoef De zeventiende-eeuwse Prinsengracht De metro die mij naar de wijken bracht Ver buiten 't centrum, weg van lij en loef 't Zijn nachtmerries waar niemand van kon dromen Chinezen die er met miljoenen komen...…

niet lopen dan beur je toch liefst in de roem samen met je maat je bent per slot van rekening de beroerdste niet de vrouw als troef je loopt er op stuk als die mafkees van een heer naast je d'r over heen gaat kale nel het meest treurig in één handomdraai onder de boer zelfs in de val voor spek met rooie konen behalve in Mokum…

Ook niet in de smaak viel haar pedanterie, dus verkoos, de vertrouwenscommissie ten spijt, de raad Eberhard boven Annemarie met een vastberaden meerderheid Zo komt het toch nog allemaal goed nu de naam Jorritsma is doorgestreept Mokum is tijdig voor deze vrouw behoed en de polder ..... zit nog met haar opgescheept.…

Julian Beever wereld beroemd die stoeptekenaar kalkt aan afgronden onder zeil in de regen houdt voor veel volk water bij wat af is tegen vandaag komt de klus naar hij zegt nog klaar Trompe l'Oeil - van echt niet te onderscheiden wie zich door zijn laatste ogenblik laat leiden zal er in trappen vallen en toch nog blijven staan Kijkt mokum…

de pianoman met de hoed dames van allerlei pluimage zelfs uit Den Haag al dan niet lyrisch door Spa plat geraakt zij werden door de kok met spaghetti en gebakken piepers met marginale vitaminen inwendig vermaakt Dickens zou zich hier in herkennen dat in grote mensen tijdens zinnige en onduidelijke momenten nog een kinderhart…

Van oorsprong was Bas Noorderling Van huis uit Indo, Oosterling Maar hij veranderde zijn naam En werd sindsdien een ander Die door 't leven ging als Westerling Hij wilde Zielkunde studeren In Amsterdam die grote stad Dat Sodom en Gomorragat Wist niet wat Mokum verder Voor die sociofreaks in petto had Aan vrouwvolk zonder kleren aan…

Vroeg in de dageraad de schone gaat ontbinden De gouden blonde tros, citroenig van coleur*, Gezeten in de lucht, juist buiten d' achterdeur, Waar groene wijngaardloof ooit lauwe muur beminde*. Dan beven amoureus de liefelijkste winden In 't gele zijdig haar en groeten met een geur Haar goddelijk aanschijn, opdat zij deze keur* Behield van…

Als een kolonie werd Massilia zo'n 2600 jaar geleden gesticht door 't volk van Attische Hellenen en Zeusvereerders van Olympia Thans doet een Liga hen met ons verenen verbond van volken op het continent die strijden om de eer en elke cent waar zij zich in 't miljoenenbal voor lenen Olympiërs, gezonden door de goden bestreden Mokums…

Als een worm aan een haak, voel ik mij doorboort. Dankzij de mens onschuldig vermoord. Ze gooien mij te water, en laten mij zinken. Wat kan het hen ook schelen, dat een worm zal verdrinken? Ik voel mij klein, men kan mij niet verstaan. Als ze me zouden horen, zouden ze me dan laten gaan?…

Ik sprak mijn woorden niet uit. Ze werden gezegd. Ook ik hoorde ze En, min of meer verwijfeld, probeerde ik de bijbehorende bewegingen. Ongeveer het omgekeerde van hoe een partituur werkt: niet eerst schrift en dan spel, maar eerst gespeeld en dan pijlsnel, vrijwel vergeefs, geschreven. Of een piano: de toetsen bewegen, en mijn handen zijn…

Wij hebben een mooi witstenen huis, maar we zijn nooit thuis. We rijden in mijn houten wagen door de dageraad, langs wat getoverd werd uit zaad in het land dat ik ontgang. Stop bij een bron: de wielen branden in de zon. Wil je nog beter zien wat ik met jou begon, dan stappen we in mijn luchtballon. --------------------------------…

Wij zijn een groot gezin, dat is in deze tijd niet in. 7 kinderen verschillend bij elkaar, vaak druk vaak gezellig en soms wel eens naar. Net als een bos met bloemen, zo'n gemengd boeket in een vaas bij elkaar gezet. Een hoge stevige vaas, dat is veilig dat is de baas.…

Je hebt de melkbus geopend en in de bron gestaard van je dorst; het deksel paste precies op je hoofd; zo zwom je met je tong in het witste dat je waste; je dronk het mooiste vlies, doordrenkt van lucht, opgespaard uit de bus, deed je het wonder dicht; je hoorde hoe de melk getild werd naar de avond toe; op het schelpenpad stond je, zonder handen…

Weg met die troep die oude jas, dat mooi bewerkte vest daar waar ik steeds mee hangen bleef steeds weer een lus, bij het passeren van 'n haakje opgeruimd weg dat ding, nu snel, foetsie dus dan kom ik bij die volgende kast zie daar van alles rechtstreeks hangen is dat nu echt of is het nep, goed gemaakt... slecht van stof, of was het dus…

Zo gaat het: je hoort een deur bonzen en de schelp van de ruimte bruist open; de werkelijkheid schampt langs en laat een lege weg achter zich heel, terwijl je geschiedenis schroeit er vol van dicht maar de uitspraak wandelt verder omdat je lippen dat afspraken Zo hoort het: de natuur opent je blad na blad zoals een leerboek bladert je door…

Of moeten wij, maar wachten op het "grote" laatste oordeel!…

Verloren de oude tijd opnieuw geboren de nieuwe tijd opnieuw verloren onverwachts door warmte gesmolten door kou gebarsten weg gelopen stuk gebroken je zocht, je vond een begin, een eind de cirkel rond wat rest de schoonheid van de troost de tijd.…

Zag U hem, Gerrit Komrij ..op tv, bij de w.d.d.d zo ongeveer April of in Mei. Met veel passie spreken, over de nieuwe gedichtenwedstrijd. Schrijf een gedicht, een zin aan gevoel of, gedachten gewijd. De inschrijving is vrij; mannen, vrouwen, neven en nichten. Dus niet alleen de profs, en de andere, zwaargewichten. Poëzie, proza, 'n netgedicht…

Misplaatst die schreeuw Een stem die schreeuw angst gevoel gaat door merg en been op het verkeerde tijdstip de verkeerde plek schrik angst paniek nee niet hier op deze plaats. Gepast die schreeuw Maar hier of daar is het misschien niet 'raar' een schreeuw gebaar om hulp voor een onderzoek naar die verdwenen en vermoorden…

handel vlug ik smeek u: geef ons nu snel de gulden terug voor het te laat is: krijgt U 'n waardevaste zoen hij, zij en ik een hard verdiend goed pensioen ik wil onze munt, per expres, super vlug 'n spie, stuiver, duppie, heitje, 'n rooie rug zonder mankeren geen smoes, swalbe of lauloenen ---nu---- terug, mijn dank is groots…

Tijd tekort druk, dit nog, dat nog de klok tik in haar rug tijd tekort vijf voor.. tien over.. zij rekt de tijd zij rekt de tijd zo eindeloos dat zomertijd en wintertijd compleet zijn uitgerekt de tijd die zij dan overhoud laat Magere Hein volkomen koud!…

Joh... die Job daar stond hij nou, met al die leiders samen die Haagse meute met bekende namen een vraag meneer, voor U, voor en haar in ronde kring ja, zegt U het maar hoe denkt U over dit, en dat hoe gaat dat in die grote stad na jaren van besturen althans zo moest het lijken komt hij nu hier eens kijken meneer Cohen kunt U mij zeggen…

(zie mijn de schreeuw van 07-05-2010 hartenkreten,) Mijn schreeuw gehoord mijn vraag verwoord mijn schreeuw klonk als een vuvuzela door ik vroeg/vraag om een onderzoek naar die machten en geheime krachten die verbergen dat wat wij niet mogen weten. Om de waarheid te onderzoeken door een sterke tegen kracht,en tegen macht.…

Een kindsoldaat krijgt het bevel, te schieten op zijn volk een vrouw verwacht haar eerste kind, komt dan voor zijn vizier hij knijpt zijn ogen stevig dicht, zijn gezicht en zijn gevoel verblindt hij vuurt, een harde knal, daar ligt zij voor hem op de grond een moeder en haar kind ….dood maar niet…. gewoon. Een man tot op het bot verknipt,…

Van Mei tot mij ziel met corrosie een darm die blind is mijn kaak is van slag een hart met een tik mijn arm is lastig een voet met een angel op vingers groeit er een plant een nagel onder dwang mijn bil krijgt van jetje een naald in mijn oog mijn oor heeft een wurm haar op mijn tanden een neus op de loop mijn huid heeft 'n schimmel…

Opeens een klik vanuit het niets verschijnt er in mijn geest een beeld nooit eerder hier geweest ik focus mijn gedachten scherp verbaasd hoe kwam dat in mijn lens niet tastbaar maar toch echt. Nooit eerder zoiets meegemaakt getroffen door een flits geen twijfel mogelijk ik weet dat het er is een zonnestraal in mijn vizier…

Even weg geweest van hier naar daar paar dagen maar stilte gedachten komen gevoelens stromen plomp starend in die grote zee 'k zie die kring daar viel hij naar omlaag je droeg 'm altijd graag dat ding nu zomaar in een ogenblik gedumpt, geen spijt of schrik niets dat 'm ving eens het symbool van liefde alsof…