inloggen

Alle inzendingen over koukleum

7 resultaten.

Sorteren op:

Koukleum

netgedicht
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 619
jouw tochtgevoeligheid dichtte alle kieren en plaatste een veer op elke deur die niet meegaf synchroon aan de eikels viel een flanellen overtrek op ons bed waaronder ik het nog steeds koud krijg als ik jouw ademtocht voel door de gapende leegte die je achterliet…
Freddy18 november 2005Lees meer…

samen wachten

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 193
wanneer men in de ribbelende velden ons fronsende herkent omdat het wijds zicht geen enkele bloem kan verzinnen dan heeft het herfstige het leven de diepte ingedreven zullen wij koukleumend samen wachten tot het zich terug naar boven zal trachten…

Herfst

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 284
Als de regen en storm komt dan gooi ik alle ramen open Er blijft niks meer liggen geen herinneringen meer Zelfs mijn laptop gaat naar buiten om te luchten Zal ze niet blij mee zijn is een koukleum Er gaan ook personen mee daar heb ik het ook mee gehad Maar het maakt mijn leven opgelucht blij vrolijk Dus storm wind en regen kom maar op wind…
marianne26 september 2013Lees meer…

ElfstedenHel

hartenkreet
3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 2.418
Sneeuwstuivend witte lucht Scherpsnijdende wind over ijs Wegschietende vissen op de vlucht Koukleumende vingers tintelend Zwijghijgend, schaatskrassend door Vastgevroren vogels, de veren sneeuw Snotpegels bungelend aan de snor Sneeuwbril krakend van de tranen Hongerklop, lel-getintel aan linkeroor Scheurstruikelval en armzwaaischreeuw Sta…

Onbenul

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 265
Het is een koude oorlog De wolf huilt, de wind schreeuwt Bomen, van hun blad ontdaan Staan naakt in lijdende rijen opgesteld Ingesneeuwd Massieve nevel bevriest op boomschors Takken hangen verlamd in het ochtendgrauw Het gekras van koukleumende kraaien Weerklinkt in de harteloze winterkou Omgeven door seizoensgebonden gebreken Smult een…
Namasté26 november 2010Lees meer…

De verknipte bruidegom

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 238
angsten krijg ik nooit verwoord ergens ligt mijn ziel op sterven - niet dat het mij dermate raakt - maar zij zij komt steeds weer de pret bederven twee ik heb haar handen in een vaas gezet haar nagels rood geverfd morgen doe ik blauw die fijne vingers doen het goed net wapperende wieren elke dag warm water geven een koukleum…