De verknipte bruidegom

één

ik heb haar toch maar
in de gracht gegooid
haar geur viel me wat tegen

nu stapt ze
door mijn duister
en alle messen zijn gewet

haar honger knaagt
aan al mijn knoken
haar angsten krijg ik
nooit verwoord

ergens ligt mijn ziel op sterven
- niet dat het mij dermate raakt -

maar zij
zij komt steeds weer

de pret bederven



twee

ik heb haar handen
in een vaas gezet

haar nagels rood geverfd
morgen doe ik blauw

die fijne vingers doen het goed
net wapperende wieren

elke dag warm water geven
een koukleum was ze

wat ik met haar voeten moet
weet ik niet

misschien twee tafelstukjes
tussen Kerst en Nieuw

als geschenk zijn ze ook wel aardig
opgevuld met chocolaatjes



drie

alleen als ze goedaardig zijn
snij ik gezwellen uit haar hart

giet ik olie
op haar veel te hete borsten

de rest bemest ik puur organisch
in parallelle strepen

ze lacht me smakelijk tegemoet
en wrijft haar vlezig fruit
over mijn gespleten tong
ik lispel haar de hel in



vier

dat langs mijn raam
haar handjes voorbij vlogen
was ik al gewoon

toen ik haar voetjes zag
buitelen over het gazon
ging ik toch even kijken

ach
het vredig tafereeltje

met wel duizend pootjes
kroop haar schaamhaar
richting plafond

haar borstjes stevig op bed
verpakt in bois de rose

drogend aan een deurkruk
haar schaamlipjes
haar kontje
soezend in de hoedendoos

tussen wat vlokken pluizen
in een hoekje haar naveltje

haar buikje op zijn rug
tussen twee slanke benen

het hoofdje had ze
in de schoot gelegd
ze knipoogde

je bent er mij ook eentje
zei ik



vijf

vanmorgen om zeven uur
heb ik haar opgedolven

ze is nog wat stram
van het lange liggen

haar wangen hernemen
hun zachtroze kleur
en de aardgeur trekt
stilaan uit haar krullen weg

met een paperclip
peuter ik de modder
vanonder haar teennagels

ze heeft er opnieuw zin in
zegt ze

dus vanavond weer gezellig
met z’n tweetjes voor de buis

liefde huwelijk scherts

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 238