19813 resultaten.
De hemel, de hemel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
13 Onze liefde vult de kamer
Het basso continuo van jouw stem
plooit zich en mengt zich
met de zang van de snaar
die jij in mij aanslaat, die
tot in de hemel weerklinkt
- de hemel, de hemel
Ik buig mijn takken mee
met jou, ik kabbel gedachten
aan jou overal over jou heen
ik drink het restje uit jouw beker
mijn lippen drukken waar de jouwe…
Chinees liedje in Europa
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
30 Het meisje waaiert
haar waaier, waaiert
de brug op, over
het koele water
De heren turen
terloops naar boven,
het vrije meisje
wil zich verloven
Het meisje waaiert
haar stille wenken,
de ruches ruisen,
wat zou ze denken?
De heren leiden
hun blanke gade
in sjieke kleren
voorbij de kade
De krekels sjirpen
er naar het westen…
WOORDEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
17 soms ben ik bang.
bang om zonder jou te zijn
maar ook bang om bij je te blijven
want hoe mooi onze liefde ook is
verdwaal ik wel eens in de eenzaamheid van mijn woorden.
de woorden die niet bij jou aankomen
de woorden die niet dansen in jouw gedachtes.
je steekt je hand uit
raakt ze bijna aan
maar voordat je ze kan pakken
spatten ze uit…
LAIS CCLXXXIII
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
15 Een volte van eenvoud keert zich in haar.
Het licht verschuift, stralen dagen het uit.
Donkere tranen parelen gevaar
en schaduw glijdt dreigend af van haar huid.
Het git wordt wit, de kleuren breken uit,
hun weelde laait op lippen, vlammenzucht.
Handen doorwoelen een witte wolkenlucht,
de lijven wentelen van zij op zij.
De zang komt los, het…
LAIS CCLXXXIV
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
32 Het is haar het, van nietigheid heelal,
der stelsels sluier vliedend van het nu:
het is het, een niets en van niets het al.
De tijd is teken slechts, een residu,
want eeuwigheid is nu, niet continu.
Waarheid omarmt het als een warm gebeuren.
Schoonheid zweet en danst in zang en geuren.
Het is haar poort, van vrede het gebaar,
het is de code…
Alles is Liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
23 Liefde
Nu
Is waar
het
om
gaat
Zit in
Jou
en mij
en in alles
wat leeft
Alles
Is
Liefde…
LAIS CCXXXVI
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
63 Niets. Het schrijft haar weg in de geschriften.
Geen pen met inkt krast door het perkament.
Zo’n scherm is een kleed om op te lichten.
Het typt het uit: is het zo’n nare vent?
‘Het lijf had lust’: is dat zijn testament?
Lyriek is nooit wat er geschreven staat.
LAIS is vrij zodra zij het verlaat.
Hebben kan hier niet, dus wil het geven.
Het telt…
Liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
23 Wanneer twee druppels water
van een andere wolk
voegen in hun vrije val
vanuit de hemel
Dat is dan liefde…
LAIS CCXXXIX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
27 LAIS is stil, haar klank is visueel:
het hoort haar met de snelheid van het licht.
Het ziet haar in de klank van het geheel.
De vingers typen haar, zij wordt gedicht.
In tijdloosheid maakt het haar speels en licht.
Als het haar voelt, raakt de tong aan kleuren,
en ’t schrijft haar neer in bloesemgeuren.
Het is haar lijf, zintuiglijk één met haar…
Stil
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
43 Lig stil en schreeuw me
Zoek me,
onder het kussen
Beleef me, in je droom
Kus me, alsof
het klopt
Verlicht me
in je donker
en zie mij…
JEUGD
poëzie
3.0 met 31 stemmen
3.814 Veel gure regendagen bij de boeken
in studie doorgebracht; veel winternachten
bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt.
En in de zomer verre wandeltochten
en dromen in het gras, veel grote plannen,
nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien,
gezoen en nu en dan een vleugje liefde,
een wenk, een oogopslag, een stout begeren
als blauwe…
Geheime tuin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
43 vandaag blader ik blootvoets
door onze geheime tuin
het gras nog nat
en in koperzacht tegenlicht
beroert de wind een vrouwenmantel
ze wiegt haar beeldschoon bekken
met rollende druppels dauw
zo teder
en ik denk aan jou…
'T AMERIKAANTJE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
28 De bevrijding was een goede zaak.
Het lag te rotten in een vaste slaap
terwijl er Duitsers in hem kropen
en de buren waren Belg en kwaad.
En alle talen zwegen, vielen stil.
Geen woord hield toon noch stand.
De letters braken slonzig open, alom
moedwil heerste, en de middenstand.
Het verkocht zich graag, uit vrije wil
aan eender wie het…
Wijn met jou
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
36 laten we wijn met herfst drinken
schenk me een droom in tot de rand
van trage wandeling en samen klinken
van onlosmakelijk je hand
laten we wijn met weemoed genieten
een klein slokje op z'n tijd
dat we september strooilicht zien en
ons hart zich vult en reikt
laten we wijn met terugblik proosten
uit het rek van toen en samen
van glimlach…
Mijn hart op jouw tong
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
87 Hoe ruik jij, hoe zacht veert
jouw huid, kust jouw mond
mijn hart op jouw tong?
Is er nog vaste grond
waarop ik veilig ben, anders
dan onder jouw voeten?
Zal ik je schrijven
over jouw ogen, dat
ze mij neersloegen
en ik niet wil
maar niet anders kan
dan op jou wachten
jouw blik op mij
een woord tot mij
de topjes van jouw vingers…
Interfererende warmte
netgedicht
1.0 met 267 stemmen
57 ik voelde
de warme gloed
van goud in het
weerkaatsend
licht van
grote lampen
waar diamanten
werden geraakt
hadden ze een
veelvoud van
kleur in
brekende stralen
jouw huid
werd anders
door de van
dichtbij
interfererende
warmte die
potentiële
energie golfde
tussen twee
polen die zonder
raken liefde nog
intenser maakten…
ATOL
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
35 Het zegt de dingen zakelijk vaarwel, er
is een lijk present dat het verlaten wil.
Banden ontbinden, ankers vergaan:
het kan alleen in het als het bestaan.
Het is atol, zijn aders zijn koralen.
het is een wegen op het wiegen
van de zilte zee, onmachtig drijven
in het oog van de brullende zon.
Het spreekt zichzelf niet langer tegen,
het…
HET VALT
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
74 Onaantastbaar is het donker van het zinken,
ongenaakbaar hoe het rotten zinkt in grond,
onweerstaanbaar is de lust dat het er voelt.
Het sijpelt van begane grond naar diepe zee.
Het brengt de dingen zilt in lome golf teweeg.
Het woeden barst en parelt, woelt in zand.
In droeve stromen bruisen gele liefdeskernen.
De gedachten slierten tastbaar…
[ Ik vlieg in het blauw ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
27 Ik vlieg in het blauw,
kijk, heel mijn lichaam is blauw --
Vlieg en zing met mij!…
VURIGE TONG
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
31 Het wil nu langzaam uit de woorden treden,
verlaten deze schelp, spiraal van het bestaan.
Het geeft haar taaie spieren, hart en ziel.
zijn steelse vingers worden wandeling, besluit.
Werelden zal het in haar lijf vernietigen,
goden vergrijzen in de krullen van heur haar.
Maanlicht wil het in haar mond verbergen:
tong die vuur wordt, aarde, water…
Bloemenkracht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
82 tijd had alle tijd
in die jaren toen jij
met bloemen in je haren
woorden overbodig vond
en hoe je met een glimlach
en smokey eyes elke zoen
als een nieuw liedje
drie liedjes lang duren liet
en wat waren wij graag
een heel klein beetje
burgerlijk ongehoorzaam
en we bezongen de liefde
met onze lenige lijven
met de zachte ‘g’ van goed
en…
KLEURING
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
27 Te neer, op de sofa van het verlangen,
geveld, log in de zwaarte van de droom,
omarmt het dwaasheid en zijn zonden
en het vlijt zich neer bij het verdriet.
Het weet niet meer wat eerst begon:
was het honger, dorst, ontbering of de lust?
Het wil de hoge treden op en hier vandaan,
het wil een ster die twinkelt als ze lacht.
En dat er stilte…
Het missende stukje van mijn hart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
44 Weet je nog die eerste keer dat
we elkaar ontmoeten, de dag waarop diverse
tranen vloeiden uit onze ogen die op hun weg naar beneden
smolten en vervolgens weer als regendruppels op de grond waren geland.
Boven ons klaarde het steeds meer
op en bleef het droog op de meeste plaatsen
tegelijk begonnen enkele onbekende vlinders te fladderen…
NAMUR
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
110 Wind woei haar naam. Adem
was begeerte, gedeelde lust
naar eenvoud van bestaan.
Er was te veel dat het haar zeggen wou,
de kracht ontbrak om te beschrijven
wat het zag in haar.
Sterren waren ogen
binnen handbereik, zee
was waar het strandde, land
verraad van het deinen
in de volmaaktheid
van hun tijdelijk bestand.
Het kreeg een…
Wegen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
40 Mijn weg voert
(langzaam)
mijn werk mijn leven uit.
Aan jouw hand
volgen
mijn voeten
de weg naar het licht
dat blootgelegd is
door de zon (jouw kus),
mijn weg
naar de horizon
waarachter jouw hart wacht -
mijn hart klopt
aan jouw hand,
hunkerend naar leven
(verwonderd ontwaak ik
hier en nu in een land
achter de doorgang…
niet alleen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
125 ik moet je nog zeggen
dat je moet leren zacht te zijn
ik moet je uitleggen
je bent niet alleen, je bent alleen
onderweg in een harnas van beton
een weg die nergens toe leidt
hoe oud ben je nou?
je grijnst en grinnikt maar
je weet precies wat ik bedoel
je moet alleen nog leren
om zacht te zijn
niet alleen te zijn…
HET ZOENT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
29 LAIS is louter golf en stralen. Ruimte
neemt de vorm aan van haar ogenblik.
Tijd gebeurt wanneer het klopt en klikt:
LAIS licht op in dansende gebaren.
Ziet het alleen wat zij hier lijflijk doet?
Haar handen vergeven met handen het falen.
Haar voeten betreden met voeten de gratie.
Haar ogen geven de ogen zicht op het ware.
O gij allen met…
Aan de oever der rivier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
25 het uiterlijk van de dichter werd zacht wanneer
het de gevoelens weerspiegelde waarvan het
hart sprak verlicht door een glans van liefde
goedheid en waarachtige toewijding
des te sterker voelde de kunstenaar
in het bewogen hart de angel van de
duivelse kwaadaardigheid steken, hier
en daar en overal waar de echo’s
van het kwaad weerkaatst…
PÉTANQUE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
22 Het geheugen is een hoer die je betaalt
met je geweten. Hij is erg professioneel.
Het is zomer en het speelt pétanque met
zijn vader. Zijn lach is schoon en waar.
Het staat op zeven stranden Normandië
te bevrijden. Het heerst, want ’t is nu daar.
Zand glijdt door de vingers en het kucht.
De hoest geeft bloed, dat kan geen kwaad.
Het is dat…
KLOKKEN
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
34 Zij wordt onwezenlijke klaarte, licht
dat zich enkel aan het licht wil laven.
Het wankelt als het denkt aan haar. Het snakt
naar lip en tong, het wil weer tastbaar zijn.
Het is een lied dat niets verwezenlijkt.
Het weet zich donker, droef en stram.
Het schuift het onbepaalde laag na laag
in ’t nimmermeer. Het is voos en arm en lam.
Het…