resultaten voor 'elze'

zijn muil wijd open gesperd, de ogen diepliggend in het karkas dat leeft en wordt gevreesd, de aarde schudt haar reed...

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelij...

hoe jij je zelf in woorden ontwijkt maar toch als een reuzenrad de zinnen draaiende houdt en telkens weet met welke...

uitgestreken ingeprent laait de dag op nieuwe doch versleten schoenen net als gisteren weer op, reeds ingelopen s...

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel...

het vuur bevroedt niet eens hoe ze zich zal voeden, zonder mensenhanden is ze de kou die van het genot is ontvreemd...

al het kruid dat verschoten de ruimte beheerst die we eens hadden gevlochten tot een samenzwering in liefde en cadan...

steeds leg ik kleine woordjes neer die als kiezels en brood mij het pad doen terugzien vanwaar ik kwam, er waren gee...

ik luister je schreden nabij de hartstocht die ik voel, het is woordeloos die brij aan letters die ik wil kneden om...

de schaduw van sterfelijkheid boetseert de waarheid als een nagel op de net gewitte muur, koperen geleidingen ademe...

we kunnen de hele nacht blijven praten, het ochtendgloren ontwijken maar wel dansend de nieuwe dag beginnen met uitge...

zonder jou ben ik slechts de wind die door de achterdeur kruipt, op zoek Naar honger en chaos dat er niets te...

ik ben vergeten stil te zijn toen heel dit land haar eigen verleden verzweeg nu dalen mijn gedachten neer aan de voe...

hoop ; lente maakt honing bloemen ; lente brengt kleur mijnbouwschade ; lente treurt Groningen ik zie een...

ze bracht in de ruimten die mijn hart vulden met gemis jonge nieuwe scheuten tot leven met minuscule, ja bijna onzich...

wat ik vrees is de waarheid van mijn gedachten, ze struinen onbeholpen op zoek naar die ene nacht waar ik niet za...

blijkbaar heeft mijn hart de regen verzonnen en is er zonneschijn alom aanwezig die me koestert maar hoe ik me ook...

zomaar, zit je stevig en goed in je stoel wacht even ik zal het voor gaan lezen, of beter ik zal je het bericht wel ge...

weet je dat ik gisteren de oneven dagen nog telde, ze zelfs spaarde voor het moment dat alles synoniem aan het leven...

schorre lege velden waken als duivels over verlaten steden en dorpen die als luchtkastelen opdoemen in wrakke doch la...

de zoetigheden op mijn brood zijn uit de scherpste sneden van het lijden geopenbaard als zinvol en leerzaam ik had...

ik kan de liefde niet meer raken zelfs niet wanneer jouw hand als boter door mijn vergrijsde haren strijkt je l...

zo in het onthullen van het vlaggenschip verrast mij het gevoel dat de dood buigzamer is dan het hart van de langst...

hoe groot de zee ook moge zijn in mijn schepping is ze toch de kleine trog in mijn waterige hand, ze herbeleeft het k...

zo snarig dat ze zong in de muil van de nacht het was haar heldere stem die me lokte naar de oever van die kant wa...

ik heb spijt toen ik je uit mijn gedicht haalde, een sprankje hoop die je als lotusbloem mij het wonder van jouw lief...

is het mijn weg van hier tot aan het schelpenpad waar mijn voortgang werd verminkt door het knarsen van de zee...

juist wanneer de storm in ruste zijn wapen herlaadt de omgeving voedt met de stilte van een val grijnst dit obs...

jou vergeten omlijst het geheugen met kwebbelende lachspiertjes die iedere wond bedekken met de jaren die je bij ons...

ontroer(ing) zonder mij dacht ze, ze is mijn hart dat me beweegt, me complimenteert, me laat verdwijnen als de mass...