Netgedichten

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 87.739):

zij is net als……

zij draagt dezelfde wrok, al
daagt de hemel haar uit
om deze waarheidsvinding in
te vullen met gehuisveste woorden

zelf zocht ik naar gepolijste
daden die ik als boreling in mijn
eerste teugen lucht zou kunnen vinden, doch
het licht was gebroken in de schaduw

van haar moederschoot

met het vernix nog op mijn huid
voelde ik haat dat tegen mijn raderen
van een nieuw bestaan indruiste, al
kon ik de spelling van haar termen

nog niet in de juiste houding leggen
zoals ik als foetus al de klappen
ontving in het binnenste van
haar tot mens geweven kwaad

dan zij, zij die uit dezelfde poort
vleide, aleer ik nog geen bestaan had
blijkt ook de minachting te hebben
geabsorbeerd die mij

in haar nood als
grof vuil deponeert als
de smet van haat die ze heeft

georven van haar die me na
een voldragen tijdspanne als overtollig
ballast had uitgescheiden

“ luctor et emergo “