biografie: elze
in mijn eenvoud probeer ik met mijn innerlijke taal zinnen te laten bewegen, verder ben ik eigenaar van een garagebedrijf, tatooshop, run een dagbesteding voor mensen met een psychische beperking, zorgbegeleider, personal fitness coach, ex bokser en bodybuilder, ervaringsdeskundige, allemaal onder een dak, dus eigen baas, ben werkzaam in deeltijd voor de reclassering ( Cosa, het begeleiden van (ex ) zeden delinquenten ( pedofilie ), kortom veel zaken die af en toe verwarring geven, maar zonder verwarring leef ik niet dus er kan nog wel iets bij
Inzendingen van deze schrijver
696 resultaten.de late liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
499
in de storm van verrukking
waar lust gaandeweg de vorm
verliest van een passend antwoord
is het zoeken naar copulatie
een wonder wanneer men het
gebeuren voor waar aanneemt
leeftijd naar jaar, het spel is nimmer
uitgespeeld, wel draaien de wijzers
van tijd op een zacht normalistische wij...
instrument
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265
hoe treffend woorden
als richtboeien schepen
laten laveren op een plots
draaiende uit de kluiten
gewassen bries
zo ook is al het schrijven
nodeloos en slechts een
teken van onmacht, terwijl
etmalen draaien en het zonlicht
weerkaatst tegen de druk
bezochte maan
is besluiteloosheid e...
als de jaren gaan tellen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 310 opgestaan druppelend plasje gedaan
met de honden in het duister
naar het park, over het kerkhof terug
terwijl ik luister naar het betoog
van doden die ik als kind
allemaal heb gekend
alpinopet klompvoet hazenlip
zeehondenjager onkruidverdelger
garnalenvissers zaad en kolenboer
verkopers h...
wolk
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 256
heb mijn wolk gedroomd
die tot zee werd bevolen
om bij nacht de branding
in te tomen
schuimkoppen met gezichten
spatten als kleiwater tegen
mijn laars, het duister is zwaar
en de klokt tikt maar niet later
het beddengoed is traag
van slaap, ‘ k voel de toorts
van de maan die zich...
tweede kerstdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297
moeiteloos schoof de tweede
dag voor bij de eerste, het
sprookje uit het sprookjesboek
vertaalt en herhaalt telkens weer
het geschrevene van oude seniele
lieden die wat krasten op het
perkament zonder oorsprong
zo werd de bijbel een statuut
met veel allure, A Course in
Miracles zett...
kwelder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 347
het jeugdig sentiment
kende in mij geen twijfel
wanneer ik het zilt
van de kwelder waarnam
met geuren die als
honingdraden me lokten
naar de stamper van de kwelder
het vluchten was ik moe, het van
huis rennen, het kabaal
achterlatend bij hen die niet
misstonden om als afbeelding
op ...
allerschijnheiligen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 281
zo vreedzaam, zo licht als een
engel, zo uitgestrekt dat het eind
niet weet dat ze ook het begin is, kleuren
spreken de taal van saamhorigheid
en de stilte is het gebed van eeuwen
zou dit vrede kunnen zijn
die met een cynische glimlach
het schroot van een oorlog
bijeen raapt om opnieuw...
kerst
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 477
kerstige dagen liggen
als molshopen mij te
bezweren om als
overtollig ballast
zich te ontdoen van
ellende die ik niet
bij toenaam wil zeggen
wij weten ik weet ze weten
dat het duister deze dagen
draagt in een kraag achter
een gebeeldhouwde vertoning
die geen kans van slagen heef...
archaïsme
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 292
ik spaar mijn slaap in
een beslag van dromen
tot de nacht mij
toedekt en me laat
rusten in zijn schaduw
zijn duistere blik is
slechts een vermomming, in
wezen is het een gewone dag
die aan het eind een gordijn
langs de zon schuift
nimmer is het wonder
van plezier ingedaald,
ach...
gisteren
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 291
ja, ik verloor gisteren in vandaag
toen mijn zicht de wilgentakken
robuust zag dansen op de wind
opeens herinnerde ik me morgen,
de dag die als een decadente
verschijning niets meer dan iets
akeliger verscheen aan mijn
driftige geest, nog moest komen
verloren in tijd, het gezoek
dende...
het ellenlange verhaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 344
bij haar waan ik me terug
naar eens waar ik schermde
met tijd en mijn kinderlijke
aanwezigheid
ze kende me niet, beter toch?
want het niet weten zijn de
vleugels van vrijheid, niet
behept door onraad en glorieuze
valse overpeinzingen
nu, nu behelst ze het weten wie ik was
doch w...
verdwaald, ergens tussen toen en het Nu
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 291
in het korten van dagen
waar schaduwen mijn
silhouet verkleinen
het duister verkilt
luisteren mijn stappen
naar het geluid dat
mij ter gehore valt
in het overpeinzen naar
een tijd die voor mij
geen lente of zomer
bracht waren dan
tóch de herfst en de
winter de zolen
die me ver...
hoe dan ( cervicale dystonie )
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 308
hoofd nek schouders, ook zij
hunkeren naar rust, derhalve
zijn mijn mat gekleurde gedachten
als glazen zo breekbaar
dat mijn twijfel zich
heeft bekeerd tot
een leugenachtige berusting
botox, benzo’s, fysio
balsem, kou, warmte, liefde,
acceptatie, baclofen, levopa,
allen werden geo...
zon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 271 wie is toch die zon
die elke dag velen
verblijdt met haar
zinderingen die
verlangend doch
kuis in ieder vindt
dat wat ze zoekt
wie is toch die
gele ploert die
schrijnend de
aarde vloert met
haar schermutselend
riant vermogen om
zonder gedraal
met één ieder
aan de haal gaat
w...
hyperarousal
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 366 te weten, het leven laafde
me als toekomstige criticus
toen het kind in mij
vele wonderen verlegde
in het moment dat maar
niet wou passeren
tijd brak het fundament, de gevel
en de kast waar ik vertoefde
om iets van veiligheid te waarborgen
“dat wat ik niet bezat“ ofschoon
de rijphei...
vernomen
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 311 of ik het heb vernomen?
neen mijn voelen draagt
geen vingers zonder
tastbaarheden, m’n
waarneembaar vermogen
is me te eigen om het ergens
tot rede te brengen
het blijft in een staat van
een non-oordelend proces
dewelke ik omarm met een
zekerheid die ik soms
plots even bijster ben
v...
zwemmen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 404 laat me zwemmen in mijn taal
want daar ligt mijn deemoed
uitgerekt als een elastisch
verhaal zonder een iets
van dynamiek of een clausule
van iets wat altijd tot niets zal leiden
mijn taal, mijn eigengereide
persoonlijkheid heeft het
zich als een autodidact
eigen gemaakt en met
metselen ...
vroegte
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 387 wij denken ons vrij, als
we dwalen door weer een
een uitnodiging te aanvaarden
om deze dag te boetseren
naar het model dat tot de avond leidt
met wat was in de handen
voelt de kilheid van de zwaartekracht
iets zachter aan, er is strijd in deze
achtergebleven tijd waar wonderen
weigeren zi...
Flashback - ptss
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 376 zomaar een stem, geur of kleur, een
klank van muziek of de gedachte dat
regen de herfst doet neerdalen, dat
de wind zich telkens tot mij wendt
als een goede vriend, of beter zoals
mezelf ben jij de gangmaker op een
feest waar ik helemaal niet wil zijn, de wijn
smaakt naar azijn en het bier...
nog even - zoals ik ben -
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 297 telkens in mijn aftandse nachten
zwerven mijn handen over
haar warme lichaam, ik wil
haar kalmte voelen
op haar naakte huid
haar waarheid is diep
in slaap gezonken, ik
benijd haar - mijn rust is
me eens ontnomen, niet gegund
zelfs niet in mijn allermooiste dromen
hoe langer ik haar be...
Het aambeeld van het heden
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 311 De hiërogliefen van dit vlakke
water zijn niet te overschrijven, niet
in taal - gebaren - visualisatie maar slechts
in het ervaren van schoonheid.
Een aalscholver droogt haar kledij
terwijl een blauwe reiger een voorn
uit het water vist, onbevreesd reizen onze
realistische waarnemingen me...
onwezenlijk
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 336 dan loop je met de kleine
onwezenlijk door het park
en zie je alle plekken die
hij belangrijk vond, het ontdekken
van telkens dezelfde dingen
maar zij is bij me, ze is een troost
en geeft me een gebaar van “ ik weet het “
terwijl ze snuffelt aan de tijdperk
die voor hem was verlopen
...
het benzo offensief - mijn bondgenoten
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 335 zo klein en in het wit gekleed
liggen ze met z’n dertigen
in het doosje fijntjes gerangschikt
nieuw en nog preuts houden ze zich
gedienstig ter gunste van mij
het zijn mijn priemgetallen, mijn
voorhoede voor elk verhaal, de
prominentjes dewelke mijn vrienden
zijn geworden in de afgelop...
non-descript
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 275 of veelzeggend, tegenstrijdig
in de aard van non-dualisme
anderzijds “ ik ben het weten
moe” moe van het waarnemen
het weigeren van een descriptie
is een nodeloos verlangen naar
een interpretatie dat nimmer een
opzichzelfstaand feit kan onderbouwen
zelfs zonder strijd rusten de
wap...
O nacht (2)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 320 Gezeten op een vervallen graf achter een
broze zerk, die gekleed is in een mosgroengrijs pak,
de stropdas ontbrak zodat ik in het licht
van het driekwartsmaanlicht een oude
godsvruchtige spreuk uit 1895 kon zien.
Wie ligt er in dit ondiepe graf waarop ik zit
terwijl de maden over mijn been ...
O nacht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 305 Hoe heimelijk mijn geweten zich
ook keert tegen het nachtelijk
heenkomen van mijn gaan, schuifel
ik in het bedreven zijn als een
ontzielde Samaan ( 1 ) doch met het weten
van een berooide Brahmaan ( 3 ) die dan
tóch edel van geest tot de hoogste kaste behoort.
Zowaar ik nu langs de zerken...
een broeierig jaar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 348 de snede die 2022 van 2023 doormidden
kerfde was de aftrap van weer dezelfde
ontgonnen fenomeen, liefde en dood omhelst
door spijbelende verlangens van één ieder
die de wereld door andere kijkers beziet
naar mezelf gericht hangen de vleugels
telkens in onvoorziene winden
om ze tenslotte ...
de baarmoeder
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 279 hoe driedimensionaal is het
vrouwelijk stelsel uit één
gebeente gehouwen zonder
enigerlei van verrukking
hoe wonderbaarlijk draagt
ze het vrucht dat zich als een
wijze heeft genesteld in het
donkerrode aanschijnende licht
van wedergeboorte
hoe het offensief van karma zich
aandiende...
voor de dood geen vrees
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 276 woord na woord, een zin
afgetekend door komma’s
en aanhalingstekens en
om de twee alinea’s kijk
ik even naar haar
zij, een vriendin die
door de gezegende
Boeddha op mijn pad gekomen is
verdwijnt langzaam in de
urgentie van haar ziekte
ik lees voor hoe het sterven
het leven inha...
pijntjes
netgedicht
2.2 met 5 stemmen 352 de koffie bruin, het plafond
lichtgrijs, de ene hond aan een kluif
de andere op de bank, dit alles
tijdens het lied van Frans Halsema
“ voor haar “
mijn vrouw aan het werk, ben net
aan mijn tweede ontbijt begonnen
die zij met liefde heeft gemaakt
en nu wacht ik op het liedje
...
Meer van deze schrijver...
