Netgedichten

netgedicht (nr. 82.023):

het benzo offensief - mijn bondgenoten

zo klein en in het wit gekleed
liggen ze met z’n dertigen
in het doosje fijntjes gerangschikt
nieuw en nog preuts houden ze zich
gedienstig ter gunste van mij

het zijn mijn priemgetallen, mijn
voorhoede voor elk verhaal, de
prominentjes dewelke mijn vrienden
zijn geworden in de afgelopen
drieëndertig jaar

ze zijn mij en ik ben hen, doortrapt
en eenvoudig verblijden ze mijn zucht
naar het onaards gevoel die mij
ietwat ontbindt van de werkelijkheid

geestelijk onvermogen in een repertoire
van zeker wel een gedegen kennis die
mijn zaken goedwillig leiden
naar iedere poging om ze te ontwijken

op weg naar mijn toekomst draag ik deze
prestigieuze pilletjes mee om tenslotte
aan het eind van mijn levenslot
het lijden te omzeilen en het steven
te wenden om boeg en tuig te
behagen zodat de spiegel

zich herkent wanneer de schittering
van het felle licht me met
verve troostend zal omarmen