Netgedichten

netgedicht (nr. 84.265):

gisteren

ja, ik verloor gisteren in vandaag
toen mijn zicht de wilgentakken
robuust zag dansen op de wind
opeens herinnerde ik me morgen,
de dag die als een decadente
verschijning niets meer dan iets
akeliger verscheen aan mijn
driftige geest, nog moest komen

verloren in tijd, het gezoek
dendert door, terwijl er nimmer
iets herfstiger door het gevoel
heerst als “ ontdaan “ maar waarvan?

getijden strekken zich uit als
langarmige kwaadaardige wezens, geen
hunkering naar warmte, liefde en
onderkomen, neen morgen is reeds vervlogen
en wat rest is het oneindige niet-verlangen
zoals een treurwilg niet weet dat hij eens
als een schavuit aan het schavot
werd geknot tot iets wat
gisteren niet bestond