categorie: algemeen

Het haantje-de-voorste dat het niet kon verkroppen meer en meer de toppositie kwijt te raken zich daarom lie...

Mijn innerlijke goedheid, mijn uiterlijke goedheid, jou wens ik te ontmoeten. Op zo'n tijdperk van verbintenis,...

fee zilverwit gekleurd zij vlindert voorbij ik voel haar adem elfje...

Het leven oogt zo weinig roze een meisjesjack een enkel huis een waas achter een grijze wolk Nee, dan de muren van m...

daarom ben ik verslonden door de nawee die haar bekken samentrok, terug- geslokt door de vertering van haar ziel...

Ik kan niet dichten al sla je me met een hamer ik kan wel mooi zingen vraag maar aan mijn badkamer Toch heb ik een...

Nooit dacht ik over Enschede te schrijven die saaie stad ver in het oosten van het land nu mocht ik er een paar dagen...

de tijd legt vingers op de dagen hij lijst mijn jaren op hij wordt mijn liefste vijand ik toets naar toekomst en...

Het leven is vaak een soort zoektocht als dat ene stukje dan eindelijk past moet je al weer op zoek naar het...

De flakkerende schaduwen in de halve schemering zijn bijna sterk genoeg om in dromen te figureren Als ik zwaai d...

gekleed in een jas van steen kruipen de huizen strak geleed nauw sluitend tot aan de keel op de hoekige golf van wijk...

De dag schudt zijn veren en weegt zijn loden last de middag scheurt haar kleren en de nacht is breekbaar als glas...

hoe sneller de omzwerving, hoe tijdiger de buitengrens -zie het contrast met een onbewoond vertrek in vrije ruimte d...

in de kast staan boeken om woorden te voegen bij de daad ik las een gedicht en hoorde daarin het onzegbare spreken...

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling...

het is te laat voor november alle toeschouwers zijn vertrokken de eerste gasten verschijnen al aan de bar maken gra...

je zei, er is geen weg terug dit geldt voor elk woord dat verdwijnt en vlug zal verkeren in ‘n ver oord het vloe...

binnen slaapt het licht van glas alles naar binnen gericht onbegrepen als ruimte eenzaam is een planeet zonder maan...

veelvoud mijn gezicht dezelfde uitdrukking in andere proporties -de spiegel stuk-...

lacune... het gedicht stokt na de eerste zin een leemte gaapt de dichter zit er middenin wanhoop stapelt huiz...

ik wist natuurlijk wel dat een steen geen zelfdodend karakter heeft maar zo bevroren in tijd, bij wijze van spreken...

Steen of gras? plastic of glas? modern of antiek? zilver of goud? nieuw of oud? warm of koud? binnen of buiten? d...

Wazig zijn Zijn ogen. Beangstigend Zijn dromen. Verwarrend de woorden. Hij kan niet meer Vechten tegen het onweerle...

Haar zwemvliezen, die renden nog maar het was al veel te laat een 'kwak', een hobbel, ze was niet meer Geplet door een o...

Wat weten mensen van mensen buiten het feit dat ze mens zijn, geen televisieserie of enkel fragment geen artikel in e...

Hink, stap, sprong vergeet de pas dans in stapjes wervel wat Hinkel in een rondje rond vergeet de weg en pak een hand w...

Ze slaakt geen zucht En noemt mij niet in haar Stil refrein Ook ik ben stil En staar haar naar Nader nu Stiller nu...

de storm stemt zijn vork ruimt verlaten tafels uit het zwerk fleurt de bloemen flets als zij zijn daar struinen lo...

voor M. je stem ben ik vergeten, woorden zijn in tijd vervlogen nu ik je hoor en zie is de herinnering terug de opg...

waar de wereld alleen zichzelf omvat vallen laatste vlokken in kleuren grijs niet gekend in blauwdruk maar tinten d...