Alle inzendingen over algemeen

hoe het object zich belichaamt tot houvast een ziel zich onteigent in vleesverworven geest ten tijde van vooruitgeschoven bestaan als geboorterecht daar komen de vervangende vragen vandaan zonder tegenwoord hoe zinnebeeld zich versteent tot materie een strijd eindigt met ontleding tot onderwerp aan eeuwigdurend vooraf…

Een beschonken student uit Lisse Stond op de kade te pissen En hoe banaal Hij viel in het kanaal en is nu voer voor de vissen.…

"COLOUR MY WORLD" An sich kan ik je helemaal volgen Mignon, Van begin tot het einde geen enkel probleem Meestal dans ik zo door, door de donkere dagen Zonder al te veel binnen- en buitenhofklagen Ik ga nooit met the flow maar hou af en toe zicht Niet op wat de kletsmajoor heeft aangericht Dat is de kanker voor een ècht…

O Viking in het grote dierenbos de longen open, ren er maar op los o nee! We hebben met oud zeer te maken geen zuchtje wind hoort windekind hier slaken ja zelfs een kinderstem kan haar niet raken zij zucht bij elke vlinder boven 't water van hemelhoge wolken; toen haar kater erg stout geweest was, bad zij noster pater en zei hem 'was het…

O, bleke selder, stengel smal en teer, Gij groeit in stilte, fris en altijd rein. Geen rijke kleur, doch zuiver in uw zijn, Een knapperend genot, begeerd zo zeer. Bescheiden siert gij 't maal, keer op keer, Uw eenvoud charmeert, uw smaak is fijn. Een ode aan u, in klassieke lijn, Uw pure kracht, de tafel maakt u meer!…

O God, help me te leren om te genieten van de kleine dingen help me te leren om het leven te aanvaarden zoals het komt help me te leren de anderen te begrijpen help me te leren klein te zijn en daardoor groot help me te leren om stil te staan bij de nood van anderen help me te leren blij en tevreden te zijn met alles wat ik…

Lees! Er staat immers nimmer precies wat er staat - onuitwisbaar in groeven voor eens en voor altijd tot op het bot gebeiteld Ergo! Vat het in de hand voel het aan de tand laat het op uw tong smelten uw kiezen traag malen vat dit alles dan samen in l'écriture automatique kies voor doorsnee waren gewoon basale namen Echter…

dit is een gedachte als ruimtelijke sluimering (niet van tijd) waarin alles draait om het denkbare -hoewel meetbaar is niets tastbaar geen wiskundige functie maar bedekte termen van vrijheid in gebonden toestand tot op zeker punt…

Kijk, zei hij hoewel er niks te zien was je hoeft je natuurlijk niet in allerlei maten beperkende korsetten te dwingen die uiteindelijk per slot van rekening at the end of the day niets anders zijn dan wordstep-ins en andere vrije uitloop van kakelende kippen beperkende ophokplicht die ons, schrijvende woordkunstenaars verplicht…

Had er wel naar uitgekeken een nieuwe week maandag er lekker tegen aan maar er was geen maan er was geen zon gelukkig geen regen of sneeuw het was wel koud van vries-  tot waterkoud snel met de hond weer naar binnen de telefoon: van de fiets gevallen vriendin snel met de auto ziekenhuis: foto maken gelukkig schouder niet gebroken; mitella…

er ligt een tegenworp op straat zieltogend en niemand die iets opraapt er is aanwezigheid van opspraak bij allen die op spitsroeden lopen er bleek een ontmoeting geregeld bij leven dat valt of staat met tastbare vullingsgraad die we wederkerig zonder naschrift ontleden in menselijke maat om te helen wat als evenknie ondeelbaar…

Ik leef al meer dan ’n decennium in d’extra tijd die mij is gegund, Door mijn levensstijl of sociaal milieu, Is gekocht of cadeau gekregen. Alleen helaas was mijn levenspartner, Met ongeveer gelijke premisse, Geen extra tijd gegund, Wijl het DNA erg ongelijk is verdeeld. Ik mag nog van het leven snoepen, Ervan genieten dag voor dag, Wijl…

voor R. de eerst klank komt zonder aarzeling uit de hemel vallen als de zachte emotie die me rustig ingetogen laat bewegen bewogen zit je naast me en fluistert nee dit niet het is te veel jaren later bij diezelfde eerste toon het gevoel van klein geluk dat kleeft aan herinnering die niet is vergaan in alle snelle gewoel van plaats en…

Zonlicht op de wei bloem bloeit zacht tussen het gras rust vult mijn ogen Ochtend opent zich in ruime kalmte; ritselen van bladeren legt een teder ritme neer. Mijn zintuigen drinken de stilte van dit moment, waar niets meer hoeft te zijn dan wat het is. In het trage stromen van de beek openbaart zich een verborgen waarheid van stilte.…

Niettegenstaande de huidige wereldwijd ontwrichtende metamorfosen in het panta rhei der actualiteit als alle levenslagen doordringende realiteit van het gedehumaniseerde machtsspel in het hier en nu van gedemoniseerde wellustelingen wordt het naast droommijmerijen van klaagzang en navelstaarders van zotheid en liefdesleed en de eeuwige…

Toen de aanstaande jeune premier van onze tot in merg en been gepolariseerde apenheulrots nog maar enen turf hoog was werd "Rob’s drop" ten tonele gevoerd door een zekere Piet van Barneveld, de man achter Sweetlife, de snoepdoosgigant Voor de zwarte zoetwatermix van allerhande scheepsgerelateerde vormen met staarten en baarden…

Wifi valt weer uit, het huis wordt even dieper — men hoort zichzelf weer.…

er is sinds die ochtend geen nieuws te melden geweest toch klinkt er iets door hoewel nooit helder uitgesproken weggegooid en nooit hervonden bladerend door schaduwrijke nevel de veelheid aan bomen, altijd als mantel van het bos nimmer wederkerig, ten onder in rusteloze golven laat er geen gras over groeien dit ruisen van de branding…

Zondag blijven we liggen, dan de klokken om de vijftien minuten als al die dagen. Op een heldere dag tekenen je gordijnen patronen op de muur tegenover. Het mooist is het in de zomer bij een zachte bries. Je keukenkasten geuren nog altijd naar kaneel en muskaatnoot. In een hoek van je salon de contouren van wat ooit een…

ik kocht een maalstroom en kreeg het aardewerk er gratis bij de draaikolk zat in het midden, gewoontegetrouw maar mijn oog vluchtte eerder dan lichaam ofschoon geen randverschijnsel bleef het heelal uitdijen verder dan zwaartepunt, rakelings aan mijn zwart voorbij…

Veel te lang lag hij al aan de kant Eindelijk heb ik hem nu weer in de hand Al een jaar niks meer geschreven Waar was mijn inspiratie toch gebleven Het was een lange tijd compleet verdwenen Al zit het dichten toch echt in mijn genen Het zat ver weg verstopt, ik was het eventjes verloren En ik kon het ook niet dwingen Het werkt niet om het…

Maandag drie november twaalf uur des middags houdt de klok zijn adem in de beiaardier zet nu het carillon op pauzestand, het blijft een wijle stil de bovenkamer is zijn atelier en 't glazen klokkenspel daar zijn metier en als hij nageniet van zijn etude solo, zonder vangers van zijn blik op het klavier, verlangt hij naar de rust als dorstige…

alleen? Hallo? Help! Zie je niet dat ik verdrink? Laat je dat toe? Heb ik dit verdiend? Ben ik verdoemd? Liefde, zeg je? Ik antwoord niet. Pijn… Help! Fluister je? Ik hoor je niet! Ik schreeuw. Ben duidelijk. Geef antwoord. Liefde? Maar HEER! Ik ben bang! Help! Ik weet dat je er bent! Zeg je naam! Ben duidelijk! Ben duidelijk……

Sinds 2014 mijn woorden vrij, stopte in 2022, maar 2025 roept mij. Niet stilgezeten, literatuur verkend, vormen en stijlen, tot in elk moment. Opgeven? Nee, dat staat niet in mijn boek, ik volhard in boosheid, elke stap, elke hoek. Kritische stemmen, ik leer ervan het meest, hun gal is mijn lessenfeest. Maxim en R.E.N.S., een duo zo…

Zo is het maar net, Sie wah, debuteren moet je leren! Geen plankenkoorts, geen honderd paar ogen en oren, geen redactie die jou een strobreed in de weg, geen angst voor censuur goede raad van mij is beter dan gratis soep of klein bier en ook voor jou niet bepaald duur! Moet je debuteren dan leren? Welnee, geen eindeloze reeks loze exercities…

Ge moet chance hebben in ’t verkeer, dat ge niet valt, niet zijt gebroken, dat dromen blijven ongekrenkt gesproken, en ge nog thuiskomt, keer op keer. Ge moet chance hebben op uw werk, dat ge nog trots moogt ademhalen, dat ge niet buigt voor loze talen, maar voelt: ik doe wat het maakt mij sterk. Ge moet chance hebben in de min, want…

Het staat eenieder vrij te reageren met wat hij - zij of het, doet niet terzake je komt ter wereld met een beider smaken - aan tekst bedacht heeft door te associëren door zich uiteen te zetten, nuanceren als 't lukt op rijm, van binnen of op 't end wat actueel is, wat je las of kent want zulke wetenswaardigheden zullen veel meer op instemming…

Op gangen en wegen langs heuvels en dalen dient sluipenderwijs bij tijd en wijle de noodzaak tot inzicht in eigen beweging van introspectie tot zelfreflectie zich vroeg of laat hoe dan ook aan ter voorkoming ener nakende niet uitgesproken doch wel voorvoelde winterdepressie cerebrale regressie door minder doorspoeling van bloedvaten…

Zie hoe dichters dichten en waarom, als je 't wil weten, men überhaupt dicht zie wat voor vrouwen en mannen zich uiten eloquent in gevoel en rijk aan eruditie Niet per se zeggen zij driemaal daags heel gedwee 'geef ons heden ons dagelijks brood' dank, hoezee ach welnee... Ik ken één, die beeldentaal bindt aan kwatrijnen…

wanneer je anders leeft omdat je  anders bent  vindt men  je gauw wat abnormaal   totdat men zichzelf  in jou herkent  op dat moment  vindt men je  heel normaal  …