Netgedichten

netgedicht (nr. 83.890):

hoe dan ( cervicale dystonie )

hoofd nek schouders, ook zij
hunkeren naar rust, derhalve
zijn mijn mat gekleurde gedachten
als glazen zo breekbaar
dat mijn twijfel zich
heeft bekeerd tot
een leugenachtige berusting

botox, benzo’s, fysio
balsem, kou, warmte, liefde,
acceptatie, baclofen, levopa,
allen werden geopperd doch
het galopperen van het hoofd
negeert stoïcijns alle middelen
die ik noemde

tijd lijkt te zijn verzonken in
enkel rouw, af en toe nip
ik even aan het licht en
voorzie mijn mond van
een gepassioneerde glimlach