Met maar een beetje bestraling
van het schraal verwarmende
helle hemellichaam, je rakend
met licht in troostende sfeer,
komt er hoop op vooruitzicht,
op een gelukstemmende lente.
Alsof een dakvenster een blik
gunt vanuit winterse donkerte,
een licht gevoel van verandering
zacht kriebelt onder dikke kleding,
onbestemd iets in de lucht hangt…
Het kind praat.
Wie gaf het de woorden?
Het kind gaat.
Wie gaf een weg?
Het kind gedraagt zich.
Wie gaf het zijn normen?
Het kind zoekt.
Wie laat het vinden?…
Schemering omlijst
toenadering van oren,
ogen, in horen en zien.
Schemer verbindt
traag verlopend middag
met avond. Verlichting
(een schakelaar) maakt
het terras zacht zichtbaar.
Fonkelingen wijzen op
glazen, mooi rood van wijn.
Handen omvatten, slokken
worden speels genomen.
Monden proeven, vormen
woorden. Gelach klinkt op.
Wie…
Trompetjes staand op steeltjes,
een ongeorganiseerd geheel.
Ogen zeggen oren feestgetoeter
zichtbaar aan, vanuit een fel geel.
Groen ruikt het herboren gras,
uitnodigend fluisteren sprieten:
ga maar zitten, of liggen wellicht.
Voor lopen is er tijd voldoende.
Het park omarmt twee mensen,
zo onontwarbaar als zij schijnen.
Fluweelzacht klinken…
De weg vertaalde ik.
Stenen kwamen op,
voeten voelden waar
het anders werd. Dan
tastte ik, schuifelde. En
raadpleegde de cellen
boven, de hersenzolder.
Komen was gaan, paden
bewandelen. Voor keuzen
stond ik bij kruispunten.
Waar ging ik toch heen?
Mijn voeten brachten mij.
Verrassingen volgden.
Ik leerde werelden kennen.…
41
Bezig met laden