Netgedichten

netgedicht (nr. 86.389):

Even blijven zitten

Zal ik al naar bed gaan
of nog even blijven zitten
achter mijn laptop? Wellicht
komt er iets in mijn hoofd
naar boven, waarvan ik niet
eerder wist dat het in mij zat.

Ik denk de baas te zijn over
wat ik onthoud, maar merk
meer dan eens dat ik nog weet
wat ik vergeten dacht te hebben.
Speelt verdringing dan een rol?
Of is er kans op een onverhoeds
ontstaan van een lek in de dam
die ik in mijn bewustzijn waande?

Er zijn momenten die ik terug zou
willen halen voor een herbeleving.
Ik zoek dan naar een weg erheen,
vrezend een dwaling, een doolhof.
Nee, niemand kan mij hierbij helpen.
Ondeelbaar is het verzonkene in mij.

Ik kies voor een ontspannen houding,
recht mijn rug, plaats schouders beter.
Minder stram is heilzaam voor de geest.
Als lijnen nu tot golven kunnen geraken,
komt er beweging, verandert vast in los.
Sturen gaat niet, wel krijgt hoop een kans.