Alle inzendingen over marianne

Prins Hendrikkade 2 oktober Amsterdam sloeg ik je gade zittend in de tram grote groene ogen sproeten op je neus hakken, hele hoge kapsel modieus truitje van Chanel kort en net te strak make-up naturel roze nagellak kruisje om je nek veel te blote knieën horloge high tech even over drieën zonnebril van Prada Voskuil in je hand…

Hé, alweer een sms eens kijken wie zich dit keer meldt het is die onbekende man met wie ik nog niet één keer heb gebeld hij stuurt me dagelijks een boeket vol berichten dat ik dankbaar lees zonder me aan iets te verplichten vandaag noemt hij me zonnebloem en morgen orchidee al ben ik graag een paarse tulp ik zit er niet echt mee hoe…

dag mevrouw, mag ik u interrumperen wil u graag condoleren met het verlies van uw man ben er ondersteboven van hij was altijd zo attent een zeer galante vent met wie ik goed kon praten zoals we soms wel uren zaten af en toe waren het hele dagen dat we samen innig lagen bij mij thuis in het grote bed en nadat ik koffie had gezet begon…

een kleurrijk aquarel verbeeldt in vele tinten grijs de zwarte en de witte kanten van de ziel en laat zien hoe kwetsbaar we in wezen zijn…

jongensdroom copiloot appelboom brede sloot overal alpinopet muizenval sigaret kattenkwaad eerste kus heldendaad romanticus doel voor ogen reddingsplan overgevlogen Afghanistan oorlogsheld bereid te geven grof geweld niet meer in leven…

mijn buurman is bejaard dat valt niet te ontkennen maar aan zijn valse baard moet ik nog even wennen ik schrok me laatst echt dood weet je wat er was gebeurd zijn baard zag plotseling rood was met henna ingekleurd wat heb je toch gedaan volgens mij ben je dement er is vast iets fout gegaan dit is meer dan ongekend maak je nou maar…

een kakafonie aan kleuren maakt stilte hoorbaar laat schone schijn verdampen in de ziel van verlichting waar zij dansend op de einder schittert in de schaduw…

totaal gespleten immense pijn ik was vergeten wat het is om alleen te zijn koude nacht van binnen leeg niemand wacht groot gemis en jij die zweeg woorden stil mijn hart verscheurd ijzig kil vol droefenis na wat is gebeurd jij bleef maar liegen was steeds ontrouw opnieuw bedriegen ontsteltenis en geen berouw verloren dromen…

de tijd kruipt heel langzaam aan mij voorbij iedere dag spiegel ik mezelf in jouw buitenkant het duurt soms even voordat ik weer besef dat wachten nu echt geen enkele zin meer heeft de diepe wallen onder mijn vermoeide ogen weerspiegelen de pijn die jij hier ooit achterliet zonder veel woorden trok jij de deur achter je dicht om…

zwijg maar, woorden zeggen toch niks meer leg je pen neer, het blad blijft onbeschreven als op een verlaten eiland aangespoeld, blijf ik zonder jou, alleen, kleuren vervagen, alles stil in een toekomst ongewis, is het bovenal deze allesoverheersende stilte die de leegte opvult met verlangen, passie, hoop en mij steeds laat hunkeren naar het…

ik kijk hem aan, mijn ogen vol passie vertellen hun diepste geheimen verraden verlangens, die bij elke stap steeds verder naar boven drijven en zwijgzaam meedeinen op het ritme van mijn wellustige lichaam waar parels van zweet in schaduw schitteren woorden verstommen, als muziek plotseling stopt voel ik zijn hand in de mijne, ik zwijg, geef…

als ik ´s nachts in dromen aan mannenhanden denk wil ik jou daar tegenkomen bij wijze van ´n godsgeschenk dat zomaar uit de hemel daalt langzaam voor mijn voeten neer en mij liefdevol onthaalt zodat ik eens temeer dansend in jouw armen me heel dichtbij je voel een lijf om aan te warmen jouw diepe stem zo zwoel krachtig…

een houten bed uit grootmoe´s tijd dat op zijn oude poten kraakt verse jus bij het ontbijt mijn vochtig lichaam naakt de zon die door de ramen straalt een nieuwe dag begint jij die sterke koffie haalt een vogeltje dat zingt kom nog even hier bij mij kruip dicht tegen me aan voel passie als ik met je vrij pas dan laat ik je…

als ik in je ogen kijk dan lees ik enkel haat pijn en wanhoop tegelijk waarom ben jij zo kwaad? wat is er allemaal gebeurd? vertel me wat ik nog niet weet waarom jij hier in stilte treurt badend in het zweet zo erg kan het toch echt niet zijn het valt vast reuze mee een gaatje in de schone schijn een bitter kopje thee?…

twee donkerbruine ogen handen in mijn haar gewillig meegezogen al voelt het wel wat raar voor mij een onbekende een hele mooie man die mij hier net verwende volledig in zijn ban zijn kussen een oase waarin ik me graag baad raak ik in extase als hij wat verder gaat een lichaam vol verlangen ben ik in zijn macht als een…

hoe zou het zijn om zonder woorden verhalen te vertellen er was dan niemand die ze hoorde dus enkel lege vellen geen prachtige gedichten gebrek aan poezie en sms-berichten ook die bestonden niet een kast zonder boeken chatrooms bleven leeg geen huwelijksaanzoeken en vragen waar je bleef behoorden ook tot het verleden net als ruzie…

ik wilde je nog zoveel vragen maar alles voelt nu leeg eenzaam slijt ik hier mijn dagen geen gevoel meer dat ik leef in tijden dat we samen waren scheen de zon op mijn gezicht liefde groeide met de jaren als paar in evenwicht een lijf om aan te warmen altijd in voor een gesprek lag ik uren in je armen aan passie geen gebrek toch wilde…

ik voel hoe zachte handen warm knopen in mijn nek ontwarren spieren zich ontspannen, mijn hoofd loom op een kussen rust behendig kneedt hij teder mijn blanke, witte huid de geur van olie plooit een deken in het schijnsel van de maan waar muziek danst in golven op het ritme van de nacht zijn adem stokt als ik me plotseling omdraai, mijn naakte…

een vrouw met nymfomanie zocht snel een andere baan kocht wat paarse lingerie veranderde haar naam haar minnaar werd het te veel hij kon het niet meer aan dus werk in een bordeel leek haar wel aangenaam nu flirt ze hier met mannen verwent hen ´s avonds laat ze oogt echt heel ontspannen geniet steeds van de daad laatst trof ze op een…

handen geboeid op mijn rug met in het touw een knoop ik kan nu niet meer terug wat mij rest is enkel hoop ik fietste door de stad het was al ´s avonds laat het onverlichte pad me niet bewust van kwaad opeens heb jij getrokken heel hard aan mijn tas ben vreselijk geschrokken wist niet wie jij dan was je bleek een onbekende ik slaakte…

laatst was ik in een discotheek daar zag ik hem al staan hij merkte dat ik naar hem keek dat voelde aangenaam het heeft wel eventjes geduurd toen nam ik het besluit danste steeds dichter in zijn buurt maar avances bleven uit het lag niet aan mijn kleren want ik heb een goed figuur imponeer wel vaker mooie heren houd wel van wat avontuur…

een vogel die het nest verlaat zingt hoog zijn mooiste lied vanaf vandaag staat hij op straat een huisje heeft hij niet zijn koffertje met goede raad een traan die niemand ziet vertrouwen, maar geen ruggegraat een echte zielepiet toch vliegt hij dapper ´s avonds laat alleen in grensgebied en controleert met regelmaat of hij…

waar kan ik stilte kopen kent u misschien haar prijs gaan deuren zomaar open als ik enkel zwijgzaam wijs hoe kan ik stilte horen en voelen in mijn lijf weet ik dan van te voren op welke zee ik drijf kan ik van stilte leren haar vinden op het net of beter mediteren en zwijgen in gebed laat stilte zich versturen in een dichte envelop…

als jij zacht mijn lichaam streelt voel ik gedachten dwalen in tijd waar rust nog schreeuwt om zwijgzame verhalen die geruisloos zijn ontstaan zonder enige pretentie vredig, kalm doch aangenaam als in een andere dimensie vergeet ik leegte om me heen geniet ik stil en huiver van de stilte heel alleen die schittert, puur en zuiver want…

mijn hand glijdt sensueel over jouw zwarte sexy shirt langzaam naar beneden je billen strak in spijkerbroek wiegen zwoel op het ritme van de nacht een stem uit de verte fluistert duivelse verlangens bevangen door wellust geef ik me over aan mijn lijf dat begeerte verraadt in schemer van de maan verschijnt een gloed op mijn melkwitte…

geruisloos staar ik naar het scherm waar in schemerlicht contouren van mijn welgevormde lichaam zichtbaar worden als vuurvliegjes in de nacht. een onbeschrijflijk gevoel van verlangen vult mijn hart bij het zien van de knappe mysterieuze man die onherkenbaar verschijnt voor mijn vermoeide doch wakkere ogen. de blik op zijn hongerig…

oostenwind bladerdek herfsttint regenjack kalebas kastanje tam waterplas oesterzwam rubberzolen storm op til aanbevolen vitaminepil vioolmuziek bliksemschicht melancholiek ogen dicht uitzichtloos depressief pillendoos afscheidsbrief…

als ik over de galerijen loop en bij de mensen binnenkijk lijkt het even op de uitverkoop in deze grote nieuwbouwwijk bloempotten in alle kleuren souvenirs uit verre landen bloemen die de boel opfleuren echt alles is hier voorhanden ik zie plastic rode rozen in een aardewerken vaas gordijnen van viscose een hondje zonder baas enorme…

een gevoelige ballade in het moszachte gras laat zijn licht schijnen over jouw ivoorwitte, maagdelijke lichaam dat bijna onzichtbaar in het duister verschijnt kwetsbaar mooi in sereen witte tule dansend op verlangens van liederlijke woorden ontsproten uit mijn ziel laat ik me meevoeren door jouw dichterlijke schoonheid…

dromerige blikken doen vermoeden dat verlangens nog niet gedoofd zijn de hunkering in haar ogen verraadt het geheim van haar hart zijn betoverende lach laat haar ontwaken uit een verre droom waarin ze even was vergeten hoe mooi de wereld eigenlijk is…