Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.832):

Stilte

zwijg maar, woorden zeggen toch niks meer
leg je pen neer, het blad blijft onbeschreven
als op een verlaten eiland aangespoeld, blijf ik
zonder jou, alleen, kleuren vervagen, alles stil

in een toekomst ongewis, is het bovenal deze
allesoverheersende stilte die de leegte opvult
met verlangen, passie, hoop en mij steeds laat
hunkeren naar het gevoel dat jij in mij losmaakt

ik streel, liefkoos en koester deze prille liefde
onbeantwoord, maar zelfs op afstand zo puur
dat woorden nooit zullen kunnen beschrijven
geen lied zal kunnen bezingen, hoe stilte leeft