Alle inzendingen over liefde

ik zie je met mijn ogen dicht ik voel je alsof je naast me ligt ik mis je steeds zo dicht bij mij je bent er maar bent er zelf niet bij…

- wat jij nodig hebt, is een warme douche, een bord erwtensoep en een goede beurt, - zei zij 'dat is nogal drastisch', vond ik - kom nou maar – en ze gooide haar benen open en krabde aan haar dijen 'moet ik niet eerst douchen?' haar voetjes duwden als scharen van een krab hem al naar de killing fields van haar maanmond op weg naar het…

Jij hebt twee armen, strik ze maar mooi om mij heen -- dan is het voor jou.…

Ja, mwaaw hwaal he hwoet, heerlijk, oh ho mwijn, pas op -- au, je doet me pijn!…

Mijn liefde voor jou springt moeiteloos over de dood heen om je gesloten oogleden als je gaat slapen een kusje te geven en je een zachte nacht te wensen Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood wrijft over je rug om je te troosten weet je altijd geborgen Als je me mist, was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen Mijn liefde voor…

ik wist ze had geen gezicht en toch was ik gek op op haar ogen met de in donker blauw oplichtend witte cirkels die mij altijd hypnotiserend fixeerden weg van haar scherp profiel met de toch zo curieuze rondingen bij neus lippen en kin verliefd op de klassieke hoogte van voorhoofd en de markante jukbeenderen toch spande haar…

Zij was de vrouwelijke variant Van Sisyphus, wat rolde zij een stenen Wat moest zij telkens onbedaarlijk wenen Zij kon jou maar niet krijgen als amant Lang bleef vergeefse hoop in haar bestaan Eens zou het haar toch zeker wel gaan lukken? Nou nee, zij brak in  honderdduizend stukken En zag haar waardigheid te gronde gaan…

Wie niet houdt van een appel of slang Wees niet angstig, afgunstig of bang Het is maar een liefdesgedicht Opgedragen aan A en aan E En misschien toch ook aan jou gericht ___________________________________ Voor A & E Het is met alle soorten van genoegen Dat het wederzijds van beider kant Het genen delen mij geenszins mishaagt Integendeel…

Mag ik van onder tot boven jouw almaar ronder lichaam loven ja ook dat borst’lig vooronder waar binnen nog even het zich zacht roerend wonder vol prille belofte van leven ons eeuwig gelofte in een toekomst te geloven.…

De laatste keer dat wij liepen op de maan schrok ik van je stem toekomst en zo Je weet ik ben er niet goed in De laatste keer dat wij samen groentesoep maakten de keuken was te klein we wisten toekomst en zo Was jij het die toen weg liep De laatste keer dat je belde weet ik niet meer je weet ik kan niet veel met tranen Veel nachten…

ik keek je aan jij lachte ons geheim signaal in een groet met doelgerichte pas ging ieder zo zijn eigen pad langs kleine ongekende sluipwegen die naamloos het landschap plooiden naar onze plek de stek die wij al een levenslang in ongestoorde vriendschap delen in hier woordloos samenzijn doet het leven soms minder…

Kom we gaan bijten in de hand die de tafel dekt We gaan rotschool roepen we gaan fietsen achter dat meisje uit de klas We gaan extra traag tot tien tellen en niet weten wat de hoofdstad is We gaan een hoge pet opzetten we gaan nooit meer boeken lezen nooit de tafel dekken en hele nachten film kijken We gaan het licht in de koelkast…

Beschaafd, begaafd, gewoonweg aardig in zijn mild charisma bijna waardig beroept hij zich even onverwacht als zacht op overmacht: `Sorry, het is als de seizoenen ik ga mijn eigen straatje boenen ik moet en zal weer uit meanderen op naar die ultieme andere`. En zij die zich al die jaren gaf zonder enige reserve met al haar vuur en al…

ik zag ons geluk door mijn vingers glijden keek jou aan voelde hoe liefde zich van ons los zou snijden als wij dat zo lieten gaan heb gebeden met alle emoties die ik had zelfs in de mythische wereld kwam jij op mijn pad in jouw magisch verschijnen voelde ik de lijnen sterker worden die ons langzaam van wit naar glitters…

Jouw oogjes kijken krachtig, nieuwsgierig en ondeugend deze wereld in Dat je vrij als een vlinder van alles een klein hapje mag proeven Vliegend van avontuur naar avontuur Dat je mag dansen in het licht dansend ritme van je naam Mooie Evy Elisa In al je pracht kijk je de wereld vol vertrouwen tegemoet Gebakerd in onze liefde…

Op vakantie is het anders Dan ben jij de man die ik in jou zag dan doen we alles samen dan kijken we samen bekeken als samen - de buitenkant daarvan onze twee lichamen die nieuwsgierig gescand worden door onze kleren heen Wij zien het gebeuren en we zien onszelf als begeerlijke mensen met streelhuid en lippen die lachen en lief…

Onze liefde past precies wij sluiten in perfectie naadloos op elkaar aan onze liefde Jouw handje past precies in mijn hand Mijn liefde omvat jou…

Vlinders in de buik Liggen zwaar op de maag Het valt niet mee Verliefd te zijn Als vegetariër…

Moet ik mijn schepen voor je verbranden? Deze liefde is zo groot Ik wil als was zijn in je handen Ik wil varen in jouw boot Ik wil de sterren met je plukken Voor jou stralen als de zon Met je kijken naar de maan En dat elke dag in jouw armen begon Sorry maar ik hou van je Sorry maar het gaat niet weg Sorry maar ik mis je En sorry dat ik…

Wat baat mij de drank waar elk vreugd uit zuigt? En dit lief gezelschap dat nu dus zingt en juicht, Met blij en zoet gelach? Als ’t oog hier niet de liefste ziet, Die ik zo gaarne zag Speelt gij en danst vrij de lieve lange nacht, Laat mij mij zelve vermaken met mijn klacht, Die ’t hart uit droefheid dicht: Ik zal in mijn smart vrolijk zijn…

Onze tongen versmolten met elkaar daar op die triviale plek raakte zij de gevoelige snaar en het trilt nog steeds na ook al tongt zij nu krek als een zotte Pierlala met mannen uit haar dromen die surfen als de besten die uit luchtkastelen komen maar met dikke flappen strooien terwijl ik volkomen buiten westen om haar geest blijf schooien…

Altijd zomerzwemmen hoog het gras voor altijd vrij Voor altijd wintersleeën naar beneden van de dijken door de sneeuw naar school Sinterklaas nog niet de meester strooide pepernoten Donker door de regen door de gangen en met tegenwind met tegenzin naar huis Boerenbloesemwangen je eerste kus vergeet je nooit grote vakanties…

Ik doe maar alsof, wanneer ik weer ga slapen -- alsof jij er bent.…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?” Vraagt ze me…

Ook voor een worm is vorm een heilig moeten maar toen na heel wat hopig wroeten hij op zijn handen en zijn voeten een wormin ontwaarde voelde hij naar onze norm zich God in aarde en raakte zomp en hopeloos uit vorm daar vormde zich een tweede worm, enorm appendix dat zich in haar wormen wilde er lilde dril dat uit het gilde in…

hij pakte mijn gedachte tussen wijsvinger en duim tilde hem langzaam op en wikkelde hem lachend om zijn vingers zodat ik achterbleef met een knoop mijn hoofd overhoop…

Was niet je mond dan kussen mild En bloeide niet je lijf in pracht, Wanneer wij minden in de stilt’ Van de besternde nacht? Jouw hart lag aan mijn hart, jouw oog Staarde in mijn oog zo lang en diep, Tot je gelaat glimlachend boog En zwijgend in m’n armen sliep. Dan zong mijn bloed zo sterk en blij, Mijn arm omving je glanzend lijf; Zo…

Wanneer ik weeldedronken mijn rozig kind beschouw en die ‘t mij heeft geschonken, mijne aangebedene vrouw, zo vraag niet wie van beiden mijn hart het meest bemint… Mijn hart en kan niet scheiden de moeder van het kind. \Ik doe mijn armen open en sluit ze er in bijeen, en vreugdetranen lopen mij langs de wangen heen… Ach, wist gij, spreek…

Als een lege kerk, voordat het orgel gloriet -- zo stil streel je mij.…

vraag niet waarom ik wegga de wind vraagt toch ook niet aan het gras waarom het niet op zijn plaats blijft denk niet dat je na een schipbreuk midden op zee land ziet afscheid is nacht dit is een verhaal stel dat het voelbaar wordt…