onafwendbaar rusteloos
wachtend op het oneindige
moedig zoekend naar woorden
naar het ongerijmde van tegenstrijd
bij aflopende tijd van toekomst
tot verlaten van gedaante
aangesproken op het verleden
waar iedereen tegenwoordig was
het water, de meerval, een brug
de kat uit de boom, bewolking
regen die eigenlijk wel meeviel
en van…
bij poezie
denk ik eerder
aan woorden
dicht bij de bodem
vlak boven het water
of diep er in zie je
opeens een meerval zwemmen
je weet niet wat dat betekent
als je dat niet weet
weet je eigenlijk niet veel
terwijl de wind waait
over onrustig water
herhaal elke mooie zin
blijf alles zeggen
kijk naar de lucht
de vogels…
Er is ook een meerval die misschien
een zanger is, maar dat gaat mis, ben ik bang,
want de winter komt eraan en ik heb nog
geen noot van hem gehoord,
maar boven dat alles ken ik een vrouw
die eigenlijk een perzik is, met een zoete mond,
fluwelen handen en ogen als meren vol sterren,
wimpers als vlinders en oren als hondjes of
poezen in mandjes…