Alle inzendingen over nadine

Nadine blinkt dus uit in haar grote diversiteit aan talent. Zo springt ze telkens weer hoger- en verder dan de rest, en is ze iemand die steeds weer het hardste rent. Kortom: ze is dus bij de verschillende sporten op haar best. Nadine is nu eenmaal een overtuigende Waterman, en daarom een doorzetter in haar prestaties.…

Het maakt me niets uit hoe ze heet, al is het Elly, Ans, Ageeth, Nadine, Jill of desnoods Suze. Vertel me: waar vind ik een muze? En ik bedoel geen lustobject; mijn vrouw is immers al perfect. en ik bemin nog continu ze. Vertel me: waar vind ik een muze?…

Verdwaald in zoveel ideeën loop ik doelloos rond Verdwaald in mijn eigen gedachten pieker ik mij suf Verdwaald in zoveel onrecht zoek ik nog steeds wat rust Verdwaal in een eindeloos doolhof van denken Wie toont mij de uitgang?…

In een kringloop van falen en van hoop rijg ik de dagen en weken aaneen twijfelen aan mezelf wachten op verlossing geloven in bevrijding herkauwen van verdriet vechten voor vooruitgang trachten naar zoveel dat van belang schijnt te zijn zoeken naar vernieuwing Verwacht ik te veel?…

Gevangen in dromen tast ze haar gedachten af vindt daar de pen van inzicht en realisme daarom schrijft ze zinnen logica in stijl ze twijfelt niet al hapert soms het moment stilzwijgend hart wordt levensmeer het is heerlijk zwemmen met dit mooie weer…

Ik probeer een nieuw verhaal te schrijven poog met woorden tederheid om te zetten tot innige daden zonder mezelf te verraden maar ver weg is hij die mijn dromen bewandeld het pad van moraal nog steeds zuiver heel graag zou ik wat dichter willen komen zonder verstrikt te geraken in eigen gevoelens zonder ook maar iemand pijn te doen wat…

Ogenschijnlijk ben ik best tevreden mijn ogen lijken te schijnen Toch?…

Zachte vingertoppen raken oprecht vertrouwen terwijl tederheid gedachten kust ogen tonen woordloos in zichtbare rust vriendschappelijk optimisme terwijl geheimzinnigheid de koestering van dromen glimlacht blozen wangen samenzijn de stilte maakt zichtbaar in rustig gebaar wat zuiver is nog steeds fluisterend waaien voetstappen…

Ik hou van de zee in elk jaargetijde omdat ik dezelfde natuur bezit soms rustig, soms stormachtig de oppervlakte rimpelloos in de diepte kolkend wild met zoveel ongekende schatten die nu en dan komen bovendrijven voor vreemden moeilijk te begrijpen maar voor wie mij echt leert kennen die weet dat er ontelbare havens zijn groot en klein waarin…

De woorden vloeien uit mijn pen van honingzoet tot bitterzuur taal is machtig woorden vaak heel krachtig De woorden vloeien uit mijn pen van ongevoelig tot overgevoelig taal doet alles voelen woorden die zeggen wat we bedoelen De woorden vloeien uit mijn pen van streelzacht tot keihard taal als nieuwe stiel woorden als zalf voor de ziel…

Ik stap zonder doel de vloedlijn aan mijn zij woorden stappen mee op golfslagritme aarzelend, onregelmatig komend, steeds meer regen sijpelt ongenadig door mijn jas heen wind zoekt toegang tot mijn lichaam gebogen silhouet proberend warmte te behouden gedachten diep, onzichtbaar vrijmaken van stilte enkel stappen in regen en…

Echt, puur zonder franje in mijn denken zit jij niets kan in mij opkomen zonder te dromen over jou hoe zou het zijn als wij... niemand die het weet mijn fantasie op hol je ogen glimlachen liefde maar je zwijgt woorden…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

Ik spiegel mij aan jouw gezicht je geeft me rust kalmeert mijn zinnen waar ik jou voel in het golven van gedachten lach jij rimpels om mijn ogen je bent meer dan hartstocht van bloeiend vertrouwen en soms eb je weg maar ik vloed jou terug om niet te verdrinken in woorden een impressie achterlatend in het zand het hoeft niet…

In mijn schamel sloepje zal ik oeverloze tijden varen over wateren die niemand ziet het stille roeien over de rivieren in mijn hoofd verre, eenzame plaatsen in mijn diepste ik kabbelende fantasie vol zacht ruisende melodie die leidt naar een warme open zee waarin ik opnieuw mezelf mag zijn…

Licht blozend lees je de teksten waar haar hart ligt uitgestald veilig tussen de zinnen glimlachend proef je ze als snoepjes Het medeweten van vermoeide levensvragen laat zowel waarheid als illusie dromen woorden, zinnen, lust verzen smaken als een kus…

gedichten zijn eenzaam reizen meestal alleen in gedroomde illusies soms barsten ze als geblaasde bellen in de lucht zo zijn gedichten nu eenmaal vluchtige indrukken in ballonnen losgelaten vliegend naar ongekende horizonten…

geluk is alles en niets omvattend toch is niets zoveel meer dan in woorden te beschrijven ik val ik zink ik vlieg ik zweef ik kom steeds terecht in warme armen…

zon gaat onder kaarsen geven licht wijn wat warmte fles geleegd kaarsen gedoofd dansen plots glimmende lichtjes overal om ons heen vuurvliegjes ze beamen dat het goed is natuurlijk de natuur benadrukt ...…

ik kan nog niet begrijpen hoe jij me zo maar aanvaardt helemaal zoals ik ben van kop tot teen en alles om me heen hoe ik volledig mezelf mag zijn dat heel veel kan en niets moet hoe jij me ophemelt ik niets verkeerd schijn te doen of anders vergeef je me wel ik kan nog steeds niet vatten dat je me mooi vindt ondanks al die littekens…

het is soms moeilijk je gedachten te doorgronden in je ogen lees ik liefde en verdriet dooreen je geduld is ontzettend groot verdraagzaamheid en geven uit je hart zijn je bondgenoten maar toch ... maak ik je het af en toe moeilijk want ik kom soms met mezelf niet overeen maar ik wil dat je weet dat ik je enkel liefde wil geven al…

het gras rijmt wit in zacht oranje ochtendlicht ogen spiegelen winter…

streng voor mezelf probeer ik nogmaals de rommel in mijn hoofd op te ruimen ik poog kracht te zoeken een opening te creëeren in mijn te enge geest maar wat als mijn houding ten opzichte van ... nu eens belangrijker was dan de werkelijke feiten…

Stilte op het strand zandkorrels verbergen schelpen openbaren niet alles mist sluiert geheimen zon tekent schaduwen golven dragen zeeschuim vinden en verliezen wind laat woorden zwijgen…

Stormen raasden doorheen mijn leven langs en over de vloedlijn heen toch blijf ik de waterkant bezoeken want wind en water reinigen ook wat ze aanbrengen voeren ze ook weer weg wie weet wat er nog meer komt terwijl water mijn voeten en wind mijn haren streelt denk ik, iets goeds dit keer vandaag nog of morgen…

ik trek me nu even terug op de toendra in ijzig koud zwijgen in de hoop een afkoeling te vinden voor mijn oververhit denken maar al vlug ben ik onderkoeld de negatieve temperaturen ben ik immers niet gewoon klappertandend, trillend en bevend dool ik over de open vlakte steeds in ijzig koud zwijgen…

Vandaag lijkt de zee verlaten een grote vlakte grijs en koud zee van lege tijd onpeilbaar diep eindeloze golven oceaan van herinnering toch schijnt de zon in het donkere water en vult geheimzinnig de stilte…

De hitte ligt met haar buik bloot op het strand herinneringen de scherpe schelpen van toen nu zand geworden laat ik langzaam door mijn handen glijden zee zuivert gedachten fris montert koel bries…

Dagen aan een stuk droom je van hem omdat je gewoon niet anders kan als hij dan plots zo heel dicht naast je staat je net niet aanraakt dan word je verlegen raakt wat in verwarring maar je doet geen stap opzij zijn blik bezorgt rillingen in je hart net zoals zijn glimlach als lieve groet zijn warme welkom beantwoord je in…

In haar dromen heeft haar beschermengel echte vleugels omdat hij rust kan brengen in haar klein meisjeshoofd daarom blijft ze dromend fantasie maken op haar pad vindt ze genoeg om zelf liefde uit te delen toch verlaat ze af en toe zijn hoofd om zijn hart te raken heel eventjes maar hij blijft steeds niet begrijpend achter…