Dit velijn is het zijn
het blakende blank braakt de leegte
je kan er alleen nog een streep onder trekken
maar je wist niet dat alles eronder verdrinkt
omdat je de einder van de zee getrokken hebt
wat rest is een paar rondjes schetsen
ten teken dat wij bar eiland zijn
en de overzet achteraf…
We lieten ons overzetten
in boten van licht gingen wij van land.
Voor ons het water,
waarvan wij niet wisten wanneer.
Bij iedere golfbeweging dachten wij
aan dat wat straks voorbij.
De zon verblindde ons
kijken, ons zien.
Zo voeren wij niet wetende waarheen,
niet beseffende waartoe.…
Dichter is dit nu dichterbij
of dichter meer gesloten
of is het de dichter
die dichterbij brengt
contacten legt
door versmelting van woorden
in cadans van de eenvoud
dus de dichter is de middenman
die gedachten dichterbij brengt
die door aaneengesloten woorden
het samengaan van denken
in gedichten overzet
dus ga ik dichterbij in zinnen…
van zon
trotseerde rauwe kilte,
tegenwind, storm en regenbuien
des levens lente,
de zomer en ook de herfst
genoot ik steeds met volle teugen
nu in de winter van m'n leven
pluk ik de dag steeds tellen vroeger
en telkens vóór de dageraad echt begint
profijt met stelen van minuten tijd
totdat onverwacht veerman Charon
mij de Styx gaat overzetten…
Waarbij uitersten de grenzen bepalen tot
waar ik leven mag, bevaar ik de gaten
uit de beurs van alle vragen, waarvoor ik tol
betalen moet, waardoor mijn eeuwigheid zal
schijnen, tot een wijze veerman mij overzet.…