In haar eigen kast hing slechts een peignoir
omdat de wasmand nog niet was geleegd.
De avond voelt spannend en ook wel raar
als mijn hand onder buurvrouw’s jurk beweegt.…
In haar eigen kast hing slechts een peignoir
omdat de wasmand nog niet was geleegd.
De avond voelt spannend en ook wel raar
als mijn hand onder buurvrouw’s jurk beweegt.…
Dat ik 's nachts naar huis toe fiets
en dat mijn stuur een omweg maakt
en ik onder je venster sta
en aanbel tot het licht aangaat
en jij naar buiten komt in een peignoir
(die droeg je vroeger nooit en staat ook raar)
en dat ik snotter dat het me zo spijhijt
en jij zegt van het kom allemaal wel goehoed
en dat ik op dat moment pas zie…
neem mij mee
naar jouw idee
boetseer, kneed mij
of beeld mij uit in zwart /wit
maak mij de David
van je ultieme dromen
naakt en honderd op een rij
genoeg om dagelijks
klaar te komen
stapel mij op
in glazen urnen
versier daarmee
het eiken dressoir
stof mijn potten
dagelijks steevast af
met de rafelige rand
van je vette peignoir…
Wanneer zij nog half slaperig haar bed uit stapt en
met verwarde haren in peignoir en pantoffels kruipt
bibbert zij.
Zoals vroeger voelt het,
toen op de dijk de vochtige wind haar huid aan flarden scheurde
en ganzen haar bij de punten van de rok
naar de einder voerden.…
Haar peignoir hangt los, zij laat hem
van haar iele schouders glijden.
ik voel me opgelaten, ik ken het vervolg.
Ze danst en strooit onzichtbare blaadjes,
haar armbanden rinkelen.
Cleopatra kromt haar rug en springt van tafel,
draait om Jeltje heen, likt zichzelf
en de kruimels van de vloer.
Kijk, zegt Jeltje, ze likt mijn schaduw.…
-I-
Het woud sluimert nog in sneeuw en mist
wanneer het lofgezang der wolven staakt
als hun geliefde -in haar peignoir volmaakt-
door dagen van de hemel wordt gewist
een wijfje jankt zacht na bij het vervagen
voor ze zwicht voor het eisende secreet
dat hongerig aan haar maagwand vreet
en aandringt om het stillen na te jagen
de jongen…