tussen de keerkringen
in het felle gele licht
woedt bruut geweld
een handvol
rijstkorrels ruilen
voor een stuk papier
onder de tropenzon
kneed jij planten
en aarde tot verf
op inpakpapier de
schildering van je
bleke gezicht
omlijnd door donkere
tinten wat oorlog
met mensen doet…
Heel trots en ontzettend blij
was je moeder toen ze zei
De rijstkorrel is nog niet geboren,
maar vanaf vandaag kan ie al denken en ook wat horen.
Het is dus niet echt nodig dat ik met voorlezen wacht
zo eindeloos lang, nu nog een maand of acht.…