Vannacht viel de hagel
tikte tegen het raam
ik ging kijken
want eerder bekeek ik
in zwart gekleed de maan
Ik zag de sporen
van jouw voetstappen aan
Morgen zouden zij
niet meer zichtbaar zijn
in mijn ringvinger klopte pijn…
daar stond je
jouw ogen streelden me
vertelden me jouw verlangens
een huivering doortrok me
het kostte me moeite
om jou te weerstaan
het was omdat ik iemand anders
geen pijn wilde doen
want aan je ringvinger
was de afdruk te zien
van jouw trouwbelofte
aan haar
die thuis op jou wacht…
Ik strijk de kwast
langs jaren vang
gehuilde tranen op
slik verdriet vooruit
naar morgen
verscheurd door
gedachten breekt
mijn lach de
kalender door de
laatste weken
ik tel stil op
mijn vingers
de laatste dagen,
een witte cirkel
om mijn ringvinger
tekent de tijd,
aan de linkerkant
waar het hart hoort
te zitten, is…
Jij kijkt of jij er ook
niets aan kan doen
jouw handen gekruist
boven je mondige borsten
vingers in elkaar gestrengeld
smalle zilveren band
om de ringvinger van de linkerhand
De lol straalt uit jouw ogen
je haren blond en zwart
Op de achtergrond verzameld porselein
voor een spiegelbuffet en rechts
contouren van een antiek bed…
Ik probeer mijn hand uit te strekken naar verruimende gedachten,
maar kom niet verder als m'n ringvinger.
Ik zit geblokkeerd in m'n eigen leefwereld,
zonder mensen die daarvoor kunnen zorgen door hun zeggen, denken, doen.
Mensen wijzen me hoe ik m'n leven moet leiden,
leven mijn leven voor me.…
draait dreadlocks in mijn hersenen
en als ik ze wil ontrafelen knoopt hij de metaforen
met een stevige zeemansslag vast
zijn ringvinger wijst naar gisteren
hij verzwijgt het graf en ik
het weten van
met lange poten vlekt hij een giraf over een rotte wond
ik raap de vallende bladeren en kijk met argusogen
hoe hij honderd poppetjes…
de alleenheerser
draait dreadlocks in mijn hersenen
en als ik ze wil ontrafelen knoopt hij de metaforen
met een stevige zeemansslag vast
zijn ringvinger wijst naar gisteren
hij verzwijgt het graf en ik
het weten van
met lange poten vlekt hij een giraf over een rotte wond
ik raap de vallende bladeren en kijk met argusogen
hoe hij…
89
Bezig met laden