Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik zin heb om te huilen
en de hele wereld mij te nauw omsluit,
breng jij barmhartigheid met jouw omarming
en haal jij mij de diepste uit.…
Zachtjes streel jij oude wonden
en zalf jij met de zoetheid van
het gelukkig zijn.
Alleen als ik zin heb om te huilen
en de hele wereld mij te nauw omsluit;
breng jij barmhartigheid met jouw omarming
en haal jij mij de diepste diepte uit.…
vraag je
dat ik dit heb gedaan
met tranen in je ogen
kijk jij me vragend aan
voor mij was het alleen praten
iets wat ik met jou niet kan
maar het viel bij jou
niet in de juiste gaten
kreeg er kippenvel van
toch zo belangrijk als jouw liefde
zijn die woorden nog niet half
je kunt het altijd leren
er is geen beter helende zalf
wat ik voel…
Ik voel tederheid door het satijn van je lippen
die de harde schaal van mijn gevoel doorbreekt
om daar als een donzen nest neer te strijken
waarin een kiem van levensvreugde ligt te prijken
met geen enkel scherp kantje meer dat steekt
Ik voel rust door het strelen van jouw handen
dalend op gerafelde randen van mijn wonden
als een zalf…
Zalf voor onze uitgebrande ziel.
Stop met overdadig eten.
Zie honger verdwijnen.
Heb uw naasten lief.
Bemin elkaar vurig.
Als ook uzelf.
Rust wat.
Lééf.
Vertrouw, geloof en wees gerust.
Vrees geen ongezonde honger meer.…
Gelukkig heb ik ooit een tubetje zalf gekregen.
Er maar weer uit, erop gesmeerd.
Hoop dat nu de rust weerkeert.
Vier uur.
Klapperende deuren, windkracht negen.
Bed uit, probleempje opgelost, wat een zegen.
Een uurtje later.
Nu is het mijn maag die de aandacht vraagt.
Eerst wat eten lijkt hij mij aan te bevelen.…
Alle brij valt terecht in
een zalf van vergeten, een wolk van gekleurde libellen,
een reuzenrad van poedersuiker. Hij absorbeerde de
stralen van zuiverheid of hij toverde de gruwelheden
om en er was licht! Pan dirigeerde als een waterhoen
in het midden van de Atlantische Oceaan, gedreven
door kostelijke wetten, op de rug van een walvis.…
41
Bezig met laden