Alle inzendingen, met trefwoord lightverse

De repetitie: California dreaming (koor 4) Ze droomden van L.A. Hun stemmen droomden mee, in onbeholpen zang. Wat kort moest duurde lang. Wat hoog moest klonk te laag. Zaagsel zat in hun maag. Hun geest raakte verward. Ze zongen alles hard. Eén snikte er, één zweeg. Het podium liep leeg. O pijnlijke perikelen voor Bas en Klaas en Lykele…

Men likt een poot, een kop. Men schudt wat met een oor en luistert: verderop, daar klinkt een schapenkoor. De kalverstaarten slaan min of meer op de maat van wat zo zoetjes aan aanzwelt tot luid geblaat. Maar blaten is het niet. Het is geen zang of spraak. Het heeft niets van een lied. Het is geboer, gebraak.…

Een koorlid, Siegfried, een tenor, zong zuiver maar iets te sonoor. Hij had dat van zichzelf niet door. Nu zoekt hij naar een ander koor.…

Meestal ken ik uitsluitend het refrein. Mijn noten struikelen over de woorden. Verdwaasd hum ik de prachtigste akkoorden. Ik wil zo graag achtergrondkoortje zijn. (eerste in een korte serie 'koorgedichtjes')…

Ken jij dat verhaal van die grote pervert die ’s nachts niet kon slapen vanwege een erwt? (Zoals de lezer al of niet gemerkt heeft tellen deze regels elk elf lettergrepen. Zo’n vers is vrij zeldzaam. In de Nederlandse poëzie - die ik niet zo goed ken - kwam ik het tegen in de briljante bundel van Bette Westera Ik leer je liedjes van verlangen, en…

Timing perfect: nauwelijks afgestapt of het regent. Nu lekker kijken door het grote raam hoe gelijk je had. Bijna jammer, dat lichte blauw. Het slaat een gat in je grijze gelijk. (Kees van Kooten (NRC Handelsblad 22 oktober 2010), naar aanleiding van de bundel Zo wordt U gelukkig: “Ik erger me aan critici die zeggen dat bepaalde poëzie te…

Je ziet een beetje pips. Last van apocalyps?…

Na uren schuren, schaven, snijden heeft hij genoeg van letterlijden. - Dag dichtertje, wat mag het zijn? - Doe mij maar een tierelantijn.…

Geuren, veren, snavels, kleren, staarten, vachten, kazen, vruchten, luchten, pluizen, overdekt, wollig, donzig, meter strekt. In geschuifel, luifel, luifel, staat ze stil, neusvleugels trillen, spiedend, speurend, rij na rij, ruikend, snuivend, mmm … daar is hij. Hij!…

Sinds Enna in zijn leven is gekomen heeft Anne de vrouw van zijn palindromen. Variant: Sinds Enna in haar leven is gekomen heeft Anne de vrouw van haar palindromen. De Griekse dichter Sotadès (3e eeuw voor Christus) zou beroemd zijn geworden door zijn palindroom-verzen. En berucht om zijn obsceniteiten. Gelukkig zijn de sotadische verzen…

Zou Vierengever voor niets wijken? Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

Er zit in de boom naast me een specht te sms-en wat zou hij toch zeggen ik hoor zijn duim op de toetsen slaan hij seint naar deze of gene of misschien wel naar de maan hij hip hopt van de ene tak naar de andere ik kan daar niets aan veranderen en kan hem met mijn camera niet verslaan even is hij in zicht en vliegt dan met zijn laatste…

Zij vond: ik moest een cum laude. Vond ik ook. Ik zei maar wat. Altijd braaf en zonder fraude. Door die leraar onderschat. In haar invalidenwagen stelde zij de man haar vragen. En toen werd de zes een zeven. Dank u! heb ik hem geschreven, naar zijn zomerhuis in Zweden. Met lof ging ik naar de tweede. Eigenlijk vraagt dit op het eerste gezicht…

Vroeg gewekt Weer gecheckt Gras gemaaid Hond geaaid Nieuws gescand Dag gepland In coupé Naar de zee Hond wil lopen Kap gaat open ’t Regent licht Kap gaat dicht ’t Was weer mooi Terug naar ’t Gooi…

Een huisjesslak te Zwiep die daar de duizend meter liep in dertien dagen en een kwart vertrok – zei men – met valse start dus met haar huisje op haar rug moest zij bij aankomst weer terug ……

Druk in de weer, hard in de leer, enfant terrible, houd op met wiebelen! Pet van je kop! En zit rechtop! Euh, sorry, wil je heel misschien je zitpositie eens herzien? Begrijp je? En dan nu … - Mijn pet? - Ja, dank je, Fred, da’s echt heel vet!…

We hadden ons een goede dag gekust op mond en wang, besmeerd met zonnecrème. We hadden er nog wel meer van gelust. Maar zij moest gaan. “Tot straks!”, zei zij, ad rem.…

Doekjes. Emmertjes sop. De dichter is vroeg op. Actie! Weg met stofnesten van oude woordenresten. Weg met knipsels en spinsels en vergeten verzinsels, en bladderende bladen in schimmelende laden. En dan die blinde vlekken op onverwachte plekken!…

Kun je zonder zongarantie wel verantwoord op vakantie?…

Ergens, misschien wel prefrontaal, bedenk ik plannetjes in taal. Maar volg ik mijn amygdala, dan zeg ik oei en tralala.…

Wie weet er nog hoe het begon? Iemand die er niet tegen kon, voor wie het klonk als een kanon, die slapen moest op mogadon. Hij kocht een heteluchtballon en zweefde naar de noorderzon. Dat was de schuld van ’t carillon, het carillon, het carillon. Ooit sliep men als een blok beton: van Grote Kerk tot aan ’t station, geen Weesper die niet…

Die Floyd Landis, de mennoniet, won die de Tour nu wel of niet?…

Te veel testosteron? Schrijf eens een distichon! (Te veel hematocriet? Doe het dan liever niet!) (Nieuws van de dag - Ready made - Ontruiming tehuis in Hellevoetsluis.)…

Meester, ik wil niet leren. U moet mij motiveren!…

Haast! Achter elkaar. Acht, negen, tien. Zo veel heb ik nog nooit gezien. Zo snel! Vluchtend? Voor wie? Voor wat? Tien hazen op het hazenpad. (op 1 mei in de wei)…

Vierengever, misomaan, vier het leven, laat mij staan!…

Men vond haar versjes maar zozo, tot Gerrit riep: "Bravissimo!"…

Waarom zo krom? Waarom zo stug? Waarom die knoesten op je rug? Waarom zo scheef en zo gedrongen? Waarom je kruin tot knot gewrongen? Waarom gespleten en gekloofd? Waarom die tenen op je hoofd? Waarom die barsten in je huid? Zit er meer in je dan je uit?…

Versie 1 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Links leek het prima in zijn brein. De rechterhelft bleek leeg te zijn. Versie 2 Een leraar, ene Zwanenburg, ging langs bij de hersenchirurg. Rechts leek het prima in zijn brein. De linkerhelft bleek leegt te zijn.…