Als er niet meer wordt geschreven
en ook niets meer wordt gezegd,
als iedereen is moegestreden
van een ongelijk gevecht.
Is dan eindelijk het leed geleden,
Of zijn we dan geknecht?
Dan rest alleen nog stilte,
Die meer dan alles zegt!!…
Hij hoort de golf nòg komen,
door angst en pijn verblind,
z’n vrouw en kind ontnomen,
de natuur die ze verslindt.
Door ’t zien van dat immens verdriet,
Voel ik een fractie van zijn pijn,
Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet,
Ik voel me hulpeloos en klein.
Als het je niet lukt te geven,
Leef je dan een beetje in,
En nooit eerder in je leven…
431
Bezig met laden