Keer het Tij
Hij hoort de golf nòg komen,
door angst en pijn verblind,
z’n vrouw en kind ontnomen,
de natuur die ze verslindt.
Door ’t zien van dat immens verdriet,
Voel ik een fractie van zijn pijn,
Waar hij ook zoekt hij ziet ze niet,
Ik voel me hulpeloos en klein.
Als het je niet lukt te geven,
Leef je dan een beetje in,
En nooit eerder in je leven,
Kun je schenken met zoveel zin.
De ene actie ontketent de andere,
We streven naar een geweldig resultaat,
Nu is alles nog te veranderen,
Voor de overlevenden komt dit nooit te laat.
Ik hoop maar dat ze het redden,
Voor hem, haar en ’t kind,
Want geloof, hoop en liefde,
Is wat ons verbind.
Geplaatst in de categorie: actualiteit